Germanic Lexicon Project Search results

Home Texts Search Messages Volunteer About Search Help

Source: Gordon/Taylor, page b0103, entry 1 View original page image as: [TIFF][PNG] [View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry] [View comments]

The following entry has been hand-corrected once.

brotit frá skálanum, þat sem þar fyrir framan hafði verit, bæði
fyrir ofan þvertréit ok neðan. Sængr allar váru ór stað
fœrðar. Heldr var þar óvistuligt.
Ljós brann í skálanum um nóttina. Ok er af mundi 45
þriðjungr af nótt, heyrði Grettir út dunur miklar. Var þá
farit upp á húsin ok riðit skálanum ok barit hælunum, svá at
brakaði í hverju tré. Því gekk lengi; þá var farit ofan af
húsunum ok til dura gengit. Ok er upp var lokit hurðunni,
sá Grettir at þrællinn rétti inn hfuðit, ok sýndisk honum 50
afskræmiliga mikit ok undarliga stórskorit. Glámr fór seint
ok réttisk upp, er hann kom inn í dyrnar. Hann gnæfði
ofarliga við ræfrinu. Snýr at skálanum ok lagði handleggina
upp á þvertréit ok gægðisk inn yfir skálann. Ekki lét bóndi
heyra til sín, því at honum þótti œrit um, er hann heyrði hvat 55
um var úti. Grettir lá kyrr ok hrœrði sik hvergi. Glámr sá
at hrúga nkkur lá í setinu, ok rézk nú innar eptir skálanum
ok þreif í feldinn stundar fast. Grettir spyrndi í stokkinn ok
gekk því hvergi. Glámr hnykti í annat sinn miklu fastara,
ok bifaðisk hvergi feldrinn. Í þriðja sinn þreif hann í með 60
báðum hndum svá fast at hann rétti Gretti upp ór setinu;
kiptu nú í sundr feldinum í millum sín.
Glámr leit á slitrit er hann helt á, ok undraðisk mjk hverr
svá fast mundi togask við hann. Ok í því hljóp Grettir undir
hendr honum ok þreif um hann miðjan ok spenti á honum 65
hrygginn sem fastast gat hann, ok ætlaði hann at Glámr skyldi
kikna við. En þrællinn lagði at handleggjum Grettis svá fast
at hann hrfaði allr fyrir orku sakir. Fór Grettir þá undan í
ýmis setin. Gengu þá frá stokkarnir, ok alt brotnaði þat sem
fyrir varð. Vildi Glámr leita út, en Grettir fœrði við fœtr 70
hvar sem hann mátti. En þó gat Glámr dregit hann fram ór
skálanum. Áttu þeir þá allharða sókn, því at þrællinn ætlaði
at koma honum út ór bœnum; en svá ilt sem at eiga var við
Glám inni, þá sá Grettir at þó var verra at fásk við hann úti,
ok því brauzk hann í móti af llu afli at fara út. Glámr 75

---

Germanic Lexicon Project (main page)
This search system was written by Sean Crist
Please consider volunteering to correct the data in these online dictionaries.
No rights reserved. Feel free to use these data in any way you please.