You might want to try these alternative searches:
Displaying 41 - 48 out of 48 entries.
![]()
Germanic Lexicon Project
Search results
Home
Texts
Search
Messages
Volunteer
About
Search Help
Search for ram again, using less strict matching (51 results)
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0325, entry 3
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
B. In endless COMPDS: járn-auga, n. 'iron-eye,' a nickname, Sturl. iii. 68. járn-band, n. an iron borer, Barl. 179. Járn-barði, a, m. 'Iron-boarder,' name of a battering ram, Ó. T. járn-benda, d, to band, gird, hoop with iron. járn-borg, f. an 'iron castle,' used of a ring of iron-clad ships, Hkv. Hjörv. járn-brandr, m. an iron bar, Niðrst. 106. járn-broddr, m. an iron prod or spike, járn-bundinn, part. iron-bound, of a shield, Karl. 240, 262, 349. járn-burðr, m. iron-bearing, the ordeal of carrying hot iron, mid. Lat. ferrum candens, for references see bera A. III. 1. járn-bútr, m. an iron stump, Þorst, Síðu H. 10: a nickname, Sturl. iii. 217. járn-dragi, a, m. an 'iron-drawer,' magnet, Konr. 33. járn-drepsleggja, u, f. an iron sledge-hammer, Eb. 272. járn-faldinn, part. hooded in mail, Eb. (in a verse). járn-festr, f. an iron bond, Vm. 70, 165, Greg. 54, Fas. iii. 213. járn-fjöturr, m. an iron fetter, Edda 20. járn-fleinn, m. an iron bar, Fas. iii. 125. járn-gaddr, m. an iron goad, Landn. 212, Fb. iii. 300, Bs. i. 820. járn-gerð, f. an iron girdle, Fms. v. 345. járn-glófi, a, m. an iron glove, Edda 15 (of Thor). Járn-glumra, u, f. name of an ogress, Edda (Gl.) járn-góðr, adj. of good iron, Fas. ii. 466. járn-grár, adj. iron-gray, Dipl. iii. 14 (of stuff); in Edda (Ht.) of a coat of mail. járn-greipr, f. pl. = járnglófi, Edda 60, 61. járn-grind, f. an iron grate, Niðrst. 106, Symb. 58. járn-görð, f. iron-forging. járngörðar-maðr, m. a blacksmith, Grett. 129 A. járn-hanki, a, m. an iron hoop, Sd. 191. járn-hattr, m. an iron hat, a kind of helmet, Ann. 1394, D. N. i. 321. Járn-hauss, m. Iron-skull, a nickname, Fær. járn-hespa, u, f. an iron hasp, Fas. iii. 383. járn-hlekkr, m. an iron link, chain. járn-hlið, n. an iron gate, Lil. 61. járn-hosa, u, f. = brynhosa, Þiðr. 169. járn-hólkr, m. an iron tube, Þjal. 8. járn-hringr, m. an iron ring, Hkr. ii. 12 (in a verse), iii. 266, Þiðr. 187: spelt earnhringar, Skálda 164. Járn-hryggr, m. Iron-back, a nickname, Fas. járn-hurð, f. an iron hurdle, door, Fms. i. 104, xi. 74, Þiðr. 169. járn-hvalr, m. a whale found with a harpoon in it, Jb. 108, 312, Js. járn-kambr, m. an iron comb, Fas. iii. 612, Blas. 46. járn-karl, m. an iron hoe, Vm. 177, passim in mod. usage. járn-kertistika, u, f. an iron candlestick, Vm. 34. járn-ketill, m. an iron kettle, Grág. i. 501. járn-kló, f. an iron claw or fang, Ísl. ii. 195. járn-klukka, u, f. an iron bell, Landn. 42. járn-klæddr, part. iron-clad, Hkr. iii. 201. járn-kola, u, f. a small iron lamp, Jm. 31, Vm. 177. járn-krókr, m. an iron crook, Fms. v. 157. járn-kylfa, u, f. an iron club, Fas. iii. 324. járn-lampr, m. an iron lamp, Pm. 126. járn-leikr, m. an iron game, poët. a battle, Höfuðl. 8. járn-ligr, adj. of iron, Lat. ferreus, Stj. 345. járn-litr, m. iron colour. járn-loka, u, f. an iron lock, Fas. iii. 380. járn-lurkr, m. an iron cudgel, Hbl. járn-lykkja, u, f. an iron clasp, Gísl. 88. járn-meiss, m. an iron basket: name of a ship. Nj. 163. járn-mél, n. pl. the iron mouth-piece of a bridle. járn-mikill, adj. of solid iron, Fb. i. 524. járn-milti, n. an iron bar. járn-munnr, m. an iron mouth, poët. of a beak, Lex. Poët. járn-nagli, a, m. an iron nail, Bs. i. 860, passim. járn-nef, n. an iron neb or beak, Fas. iii. 507. járn-nökkvi, a, m. an iron boat, used of a giant seen rowing in a boat of iron, Landn. 78. járn-ofinn, part. iron woven, of a coat of mail, Fas. i. (in a verse). járn-port, n. an iron gate, Stj. 205, járn-rekendr, part. pl. iron chains, barring a strait, Fms. vii. 183, xi. 322: shackles, Sks. 416; þá svaf Petrus bundinn tvennum járnrekendum, Post. 656 C. 11. járn-rending, f. [rönd], an iron brim, Korm. 120. járn-rendr, part. bordered with iron, Korm. 68, Grett. 119 A. járn-saumr, m. iron nails, N. G. L. i. 101. járn-sax, n. an iron cutlass, Lex. Poët. Járn-saxa, u, f. Iron-chopper, name of an ogress, Edda: a nickname, Nj. járn-serkr, m. an iron sark, coat of mail, Lex. Poët. járn-sía, u, f. a red-hot iron bar, Edda 61. Járn-síða, u, f. Ironside, nickname of a mythical warrior king, Ragn. S.; cp. the A. S. king Edmund Ironside: name of an Icel. code of laws (1271-1280), prob. from being cased in iron, Ann. Resen. 1271. járn-skip, n. a ship's model in iron, Pm. 51, 79. Járn-skjöldr, m. Iron-shield, a pr. name, Fb.: as also a nickname, Hdl. járn-skór, m. an iron shoe, Bárð. 179, Edda 56, (of the mythol. shoe of the god Vidar.) jára-slá, f. an iron bar, Fms. i. 129, Gísl. 88, Sks. 631, Fas. i. 415. járn-sleggja, u, f. an iron sledge-hammer, Bs. i. 120, Karl. 338. járn-sleginn, part. mounted with iron. járn-smiðr, m. a blacksmith, Eg. 141, Landn. 118, Fms. vi. 361, Stj. 451: metaph. a black insect, so called as opp. to gullsmiðr, q.v. járn-smíð, f. the forging of iron, Fms. xi. 427. járn-smíði, n. smith's work, Sturl. i. 47. járn-spjót, n. an iron spear, Karl. 365. járn-spöng, f. an iron clasp, Gþl. 105: iron-plating, Fms. ii. 310. járn-stafr, m. an iron staff, Nj. 211, Hkr. i. 229, Landn. (in a verse), járn-stika, u, f. an iron candlestick, Vm. 2, 6, Dipl. iii. 4. járn-stóll, m. an iron chair, Dipl. v. 18, D. N. járn-stólpi, a, m. an iron post, Sks. 631. járn-stúka, u, f. the sleeves of a coat of mail, Sighvat. járn-stöng, f. an iron bar, Bárð. 164. járn-súla, u, f. an iron column, Edda 61, Fb. i. 527. járn-svipa, u, f. an iron lash, Clem. 57, 656 C. 36. járn-teinn, m. an iron prong, Eg. 285, Bs. i. 854: iron wire, Fms. ii. 129, v.l.: an iron fork, Fas. iii. 123. járn-tíund, f. a tax on iron, N. G. L. i. 462. járn-vafinn, part. wound round with iron, Eg. 285, Sturl. i. 63, Krók. járn-varðr, part. mounted with iron, Darr. 2, Stj. 387, Fms. vi. 145. járn-vápn, n. an iron weapon, Fas. ii. 178. járn-viðjar, f. pl. iron withes, iron wire, Fas. iii. 211, Symb. 57, Gullþ. 52. Járn-viðr, m. the Iron Wood, a mythical wood with iron leaves (Vsp. 32), peopled by ogresses, called Járn-viðjur, f. pl., Edda, Eyvind (Yngl. S. ch. 9): also the local name of a wood in Holsten, -- den stora Holstenska skov Isarnhow, der af de Danske oversættes Jarnwith, Nord. Tidskr. for Oldk. i. 272. járn-völr, m. an iron bar, Bev. járn-æðr, f. iron vein, ore, 544. 39. járn-ör, f. an iron shaft, N. G. L. i. 102: also = herör, q.v. (sub herr B, at end).
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0340, entry 39
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has not been hand-corrected.
However, the page is reserved and someone is correcting it.kjarn-hafr, m. a he-goal, ram, Grág. i. 503.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0348, entry 6
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
KOLLR, m. [Scot. coll = a hay-cock], a top, summit; ok mændu upp ór kollarnir, of hayricks, Sturl. i. 179; á kolli fjallsins, Stj. 399, þúfna-kollar. II. the head, crown; ungr maðr, vaxit hár af kolli, Fær. 9; piltar tveir léku á gólfinu, þeim var sprottið hár ór kolli, Fb. i. 258. 2. a shaven crown; hann rakar af þeim hárit, ok görði þeim koll, Háv. 56; görðir þú þér þá koll, Nj. 181, Fas. i. 234; honum skal raka koll; bræða skal koll hans, N. G. L. i. 334. 3. phrases, ok lát hans vándskap koma honum í koll, let his wickedness fall on his own pate, Stj. 485; geta í kollinn, to guess true (koll-gáta); koll af kolli, from head to head, one after another; það gekk svo koll af kolli; kínka kolli, to nod; hnippa kolli hvár at öðrum, Grett. 166 new Ed.: um koll, Dan. om kuld, head over heels; þeir rótuðu um koll taflinu, Vígl. 17, (rótuðu fyrir honum taflinu, new Ed. l.c.); hrinda e-m um koll, Fas. iii. 545. 4. a pet name, a boy, my boy! hví vildir þú, kollr minn! ljúga at okkr Máríu? cp. kolla, Bs. i. 600; gló-kollr, a fair-haired boy. 5. a ram without horns; Mó-kollr, Grett., (kolla, a ewe.) 6. a nickname, hæru-kollr, hoary head; æði-k., downy head, Landn.: a pr. name, Kollr, id.: in compds, Koll-sveinn, Hös-kollr, q.v.; Snæ-kollr, Landn.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0380, entry 14
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has not been hand-corrected.
However, the page is reserved and someone is correcting it.LEIÐ, f. [A. S. l a d; Engl. lode or load (in lodestar, loadstone)'] :-- that which leads, a lode, way; riða, fara, leið sína, Fms. vi. 176, Nj. 260, Eg. 359; or gen. leiðar sinnar, Fms. i. 10; ríða leiðar sinnar, Ísl. ii. 342; inn á leið, inwards, Eg. 81; alla leið, all along, Fb. i. 442; norðan á leið, Eg. 51. 2. a way, road; var honum þar allt kunnigt fyrir, bæði um leiðir ok manna-deili, Eg. 539; á skóginum vóru tvennar leiðir ... var sú leiðin skemri, 576; alþýðu-leið, the high road, 579; þar er leiðir skildi, where the roads parted, id.; þeir fara sem leiðir leggja, Fb. i. 253. 3. esp. a naut. term, the course on the sea; þjúð-leið, the highway; inn-leið, the course along the shore; út-leið, djúp-leið, the outer course; segja leið, to pilot, Bs. i. 484; whence the Old Engl. lodesman -- pilot. II. metaph. and adverb. phrases; komr. e-u til leioar, to bring about, Nj. 119, 2:0, Fms. vi. 300; koma e-u á leið, id., i. 51; smia til leiðar, id., vi. 122, vii. 136; skipask á betri leið, to change to a better way, Eg. 416; á þá leið, thus, Fms. iv. 252; hverja leið sem, howsoever, Stj. 595: fram ú leið, or á leið (ram, further, all along; barnit aepði sem áðr á leið fram, Bs. i. 342, Orkn. 316, Sks. 301: afterwards, for the time to come (fram-leiðis), Grág. i. 322, Sks. 480: um leið, by the way; um leið og eg kom, mod.: þegar leið sem, adverb, a s s oo n as, Stj. 94; þegar leið sem hann var fæddr, 101, 267; þegar um leið, at once, Bad. 157; þá leið, th?/s, Hom. 120: in the same manner, söinu leið, likewise, Grág. ii. 134, Stj. 123; aðra leið, otherwise. III. a levy -- -leiðangr; biðja leiðar, Hkv. I. 21; róa leiðina enda gjalda þó leiðvítið, Hom. St. COMPDS: leiðar- lengd, f. a fixed length, distance, Grág. i. 50, Gpl. 476. leiðar- lýsing, f. guidance, Stj. 83. leiðar-nesti, n. viands, Fas. iii. 673, Fms. iii. 98. leiðar-steinn, n. a loadstone; þá höfðu hafsiglingar- menn engir leiðarstein á Norðrlöndum, Landn. (Hb.) 28, Konr. 29; eptir himin-tungla gang ok eptir leiðarsteini, id. leiðar-stjarnaj u, f. the lodestar, Symb. 31, Rb. 464, Fms. x. 112, Mar. leiðar-sund, n. a street, passage, Fas. ii. 249, Fms. viii. 131. leiðar-vísan, f. gu id- an ce: the name of an old poem. leiðar-vísir, m. a guide, Ver. 21, Stj. 83, 285, Róm. 236: the name of an old itinerary, Symb. 32. leiðar-víti, n. (leið III), a fine for default in respect to levy, Fms. i. 87.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0403, entry 14
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has not been hand-corrected.
However, the page is reserved and someone is correcting it.læðingr, m. (spelt lcvðingr in Cod. Reg.), [(ram læðask?], the name of the charmed fetter with which the wolf Fenrir was bound in the mythical tale, Edda 19.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0482, entry 20
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
RAMR, adj., röm, ramt; rammr is a less correct form, as shewn by the passage, ramr er sterkr en rámr enn hási, Skálda (Thorodd) 163: and by the rhymes, gramr, rami Hallfred; sömum, römum, Ht. 38; but we also have gamma, ramma, Vellekla; römm, skömmu, Cod. Fris. 255: mod. usage distinguishes between ramr, strong, and rammr, bitter, whence remma, bitterness: [North. E. ram] :-- strong, stark, mighty, of bodily strength, ramr at afli, Nj. 219, Eb. 182, Ld. 26, Eg. 52, 596, Fs. 3, 54; kvaðat mann raman, Hým. 28: the phrase, setja ramar skorður við e-u, af nokkurum römmum ribbalda, Stj. 65, and passim: the allit. phrase, við raman er reip at draga, to pull a rope with the strong, to struggle against what is fated, Nj. 10, Fs. 75, Fms. ii. 107 :-- strong, mighty, with the notion of fatal or charmed power; ramt tré, Hm. 137; þau blót verða römust er lifandi menn eru blótaðir, Fms. ii. 77; atkvæði ramra hluta, Fs. 23: römm ummæli, Grett. 177 new Ed.; röm ragna rök, Vsp. 40; röm róg, Sdm. 37; ramt mein, Edda (in a verse); sá er goðin ætti ramari, Fms v. 319; ramar fylgjur, Fs. 50; rammar vættir, Fms. ii. 150; raman ok röskvan Ríg, Rm. 1; svá ríkt eðr ramt, Edda 27; gala ramt (adverb.), Og 6; fátt er ramara en forneskjan, a saying, Grett. 144 :-- vehement, röm ást, strong love, Korm.; ramr harmr, Fms. iv. (in a verse); röm víg. fiery slaughter, vi. (in a verse) :-- as a nickname, hann var mikill maðr ok sterkr ok kallaðr Þórarinn rammi, Korm. 140; Finnbogi rammi, Landn. II. bitter, biting, opp. to sweet; ramr reykr, Merl. 1. 12: vatn þat er þrysvar ramt, ... en gott ávalt þess á milli, Rb. 354; römm reyksvæla, Hkr. Cod. Fris. 255 (in a verse); ramt gras, Eluc. 141; rammar súrur, Hom. 119; ramr drykkr, Hom. (St.) III. in poët, compds, ram-dýr, of ships; -blik, the strong beam = gold; -glygg, a strong gale; -þing, a meeting = battle, Lex. Poët.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0515, entry 43
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
SAUMA, að, [Dan. sömme; Swed. sömma; cp. Engl. seam] :-- to sew; sauma e-m klæði, Fb. ii. 438; hann tekr sér núl ok þráð, ok saumar, Karl. 149; sátu þær þar ok saumuðu, Gísl. 15; var saumat í horn um hálsinn, Eb. 240; líkit var sveipat en saumat eigi um, 264; s. á nisting, Glúm. 343; kyrtill svá þröngr sem saumaðr væri at honum, Nj. 214; s. at e-u, to stitch, K.Þ.K. 88; s. at höndum sér, Bs. i. 453; klæði ný-saumat, Orkn. 182; gull-saumaðr, id.; silfr, þat var þar saumat í, Fms. viii. 106; s. fyrir hrút (to prevent the ram from covering the ewes), Grág. ii. 311.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0715, entry 8
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
vígsla, u, f. a consecration, ordination; messu-djákn at vígslu, Nj. 272; kom erkibiskup heim frá vígslu, Fms. ix. 423; taka vígslu af biskupi, Bs. i, Grág. passim; kirkju-vígsla, consecration of a church; biskups-vígsla, prests-vígsla, ordination of a bishop, priest; hjóna-vígsla, a wedding; konungs-vígsla, a coronation; vatns-vígsla, Bs., passim: vígslu-dagr, the day of consecration; vígslu-faðir, an ordaining father (of a bishop), cp. 'god-father,' Bs.; vígslu-görð, a performance of ordination. Fms. x. 11; vígslu-maðr, a man in holy orders, viii. 269; vígslu-gjöf, id., Ann. 1356; leggja vígslu-hendr yfir e-n, to lay hands on, of a bishop, Bs. i. 850; vígslu-hrútr, the sacrificial ram, Stj.; vígslu-eiðr, the coronation-oath, Fms. viii. 155; vígslu-gull, a coronation-ring, x. 15; vígslu-kaup, a consecration-fee, K.Á. 76; vígslu-klæði, -skrúð. the coro-
Result Page: Previous 1 2 3 4 5
Germanic Lexicon Project (main page)
This search system was written by Sean Crist
Please consider volunteering to correct the data in these online dictionaries.
No rights reserved. Feel free to use these data in any way you please.