You might want to try these alternative searches:
Displaying 1731 - 1740 out of 2720 entries.
![]()
Germanic Lexicon Project
Search results
Home
Texts
Search
Messages
Volunteer
About
Search Help
Search for Fas again, using less strict matching (2726 results)
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0482, entry 56
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
RANGR, röng, rangt, adj., compar. rangari, superl. rangastr; older form vrangr, which remains in Bragi: [mod. Swed. vrång; Dan. vrang; and in southern Norway also sounded vrang, Ivar Aasen; as also Goth. wraiqs: Engl. wrong. The Engl. wrong seems to be a Dan. word, as it does not appear in the A.S., although it has the parent word wringan, Engl. wring] :-- awry, not straight, opp. to réttr; skór er skapaðr ílla eðr skapt er rangt, Hm. 127; ofra vröngnm ægi, he wuuld not paddle in the wrong water, i.e. pull backwards, Bragi; er hann fóttreðr flein sinn rangan. Fas. ii. 122 (in a verse); fótr var rangr, the foot was wrung, sprained, D.N. iv. 90: as also in the compds rang-eygr, rang-hverfa (q.v.), and rang-hvolfa :-- this sense, however, although common in mod. Dan. and Swed., was never used in Icel., even by the oldest writers, and the word is only used II. metaph. wrong, unjust, unrighteous; telja þat rangt er rétt er, en þat rétt er rangt er, Anal.; rangr dómr, Barl. 44, N.G.L. ii. 63; rangr eiðr, 174; röng fýst, Fb. ii. 391; ef menn hafa stikur rangar eðr kvarða ranga, Grág. i. 498; alnar rangar, id., rangar vættir, 499; röng kaup, Hom. 21; búar rangir í kvöð, Grág. ii. 40 :-- neut., með röngu, wrongly, Eg. 282; aðrir rétt en aðrir rangt, Grág. i. 80; stefna rangt, Nj. 35; hafa rangara mæla, Grág. i. 393.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0482, entry 57
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
rang-sáttr, adj. disagreeing, Fms. viii. 30, Orkn. 40, Fas. i. 443.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0482, entry 63
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
rang-sælis, adv. [sól], withershins, against the sun, Grett. 167, Fær. 169, Fb. i. 553, Fas. iii. 337 (sec andsælis).
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0483, entry 1
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
RANI, a, m. a hog's snout, Fb. ii. 27; brendan rana af svíni, Fms. vi. 365 (in a verse); tún-svín þat er hringr eða knappr eða við sé í rana, Grág. ii. 232; of a snake, ein naðra gróf inn sínum rana, Fas. i. 220. 2. of the snout-shaped battle-order, (cp. svínfylking, hamalt); Eríkr konungr fylku svá liði sínu, at rani var á framan á fylkingunni, ok lukt allt útan með skjaldborg, Fms. xi. 304; þó at raninn verði harðsóttr á fylking hans, Fb. ii. 43; Hringr hafði svínfylkt liði sínu ... rani var í brjósti, Fas. i. 380, cp. 'acies per cuneos componitur,' Tacit. Germ. ch. 6, and 'Germani ex consuetudine sua phalange facta,' Caesar B.G. i. ch. 52. 3. a hog-shaped hill or elevation.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0483, entry 4
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
RANN, n., pl. rönn, Ó.H. 23 (in a verse), Hkr. iii. 43, 74 (in a verse); gen. pl. ranna, Gm. 24: [Ulf. razna = GREEK; A.S. ræsn; this ancient word is obsolete in prose, but remains in the Engl. law term ransack, prop. 'house-search'] :-- a house; ossum rönnum í, Skm. 14; at háfu Heljar ranni, Vtkv. 3; rymr varð í ranni, Fas. i. 492 (in a verse); styrr varð í ranni, Hðm. 24; sköptum er rann rept, Gm. 9; í væru ranni, 13; ranna þeirra er ek rept vita, 24; í ranni Randvés, Bragi: in prose, in the saving, opt er þat í karls húsi, er ekki er í konungs ranni, Fas. iii. 155 :-- poët., sólar rann, éla rann, the sun-hall, tempest-hall = the sky; aldar rann, man's abode = the earth; óðar rann, the mind's house = the breast; Sörla rann, Reifnis rann = a shield, Lex. Poët.; and in compds, ský-rann, glygg-rann, há-rann, hregg-rann, þey-rann, the sky-hall = heavenly vault; hval-rann, a whale's home = the sea; fjör-rann, life's house = the breast; dverg-rann, a dwarf's house = the rocks; leg-rann, the bed's room = the house; mjoð-rann, mead's hall = a drinking-hall; auð-rann, a treasury; böl-rann, bale's abode = death, etc., Lex. Poët. The word is still used by Icel. poets, but is masc. rannr, though it is still neut. in poems of the 16th century, heilagt rann, ... rannið friða, Bs. ii. 309 (a poem of 1540); it is freq. even in mod. hymns, í heimsins rann, Hallgr.; sælu-ranns, Pass. 25. 10. II. in a pr. name, Rann-veig, Landn., and perh. Rann-verr, also spelt Rand-verr.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0483, entry 10
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
ras, n. [Scot. rash], a rush: allit., fylgir sjaldan ráð rasi, a saying. Fms. xi. 377; ras ok ráðleysi, Thom. 249; rasi þínu ok ákafa, Fas. iii. 91; ok er ofmikit ras á fyrir þér, Band. 10.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0483, entry 16
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
rass, m. = ars (q.v.) by metathesis, Lat. anus; örin flýgr beint í rassinn á konunginum, Fms. xi. 64, Lv. 6l; höggit ór rófurnar við rass upp, Fas. i. 80. COMPDS: rass-gat, n. fissura ani. rass-görn, f. the great gut, Nj. 185. rass-hverfingr, m. of a horse of which the anus protrudes, N.G.L. i. 75. rassa-klof, n. fissura ani, N.G.L. i. 81. rass-ragr, adj. Sodomitic, a word of infamy, Sturl. ii. 59. rass-særi, n. soreness from riding.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0483, entry 18
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
RATA, að, originally vrata, [Ulf. wraton = GREEK], to travel, fare, journey: in the old allit. phrase, rata víða (prop. allit. vrata víða), to fare widely; sá einn veit, er víða ratar | ok hefir fjöld um farit, Hm. 17; vits er þörf þeim er víða ratar, 5; Vingþórr ek heiti, ek hefi víða ratað, Am. 6: with acc. to find the way, ok ratar hann harðla stóra fjallvegu, Fas. ii. 258: to hit, find, þat varð stundum, at menn viltusk á mörkum, at menn rötuðu þá til þeirra heimkynna, iii. 4: allvel hefir þetta til borit, Þorgils, er ek hefi þik hér ratað, Ld. 176; þat skip hafði ratað í hafinu várkulda ok aðrar raunir, Bs. ii. 439. 2. in mod. usage absol. to find the way; eg rata ekki, I do not know the way. 3. metaph. to fall into, of misfortune; ek hefi ratað í vandræði mikit, Nj. 98; er þú skalt ratað hafa í svá mikla úhamingju, Ó.H. 115; rata í mikla heimsku, Andr. 71; rata í ólukku, Fb. ii. 74; rata í stór áfelli, Al. 83; þessir stórhlutir, er vér höfum í ratað (hratað Ed.), Fms. i. 295 :-- reflex. in the phrase, opt ratask kjöptugum satt á munn, even a gabbler may by chance speak a true word. II. to reel, collapse; gífr rata, Vsp. 52; ratar görliga (collapses) ráð Sigurðar, Skv. 1. 36, (rare.)
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0484, entry 1
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
rauð-kinni, -kinnr, m. 'red cheek,' a kind of savage bear, Fas. ii. 413, iii. 77.
Source: Cleasby/Vigfusson, page b0484, entry 4
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]
[Comment on this entry]
[View comments]
The following entry has been hand-corrected once.
RAUÐR, adj., rauð, rautt, compar. rauðari, rauðastr, [common to all Teut. languages, although it appears not in Ulf. himself, but in the Skeirings] :-- red; rautt klæði, Nj. 35; rauðr hestr, Fs. 67: rautt skegg, Fb. iii. 246; blátt eða rautt, Grág. ii. 13; rauðr sem blóð, Ísl. ii. 220; rautt gull, Þiðr. 187; rautt berg, a red quarry, Bs. i. 830 :-- phrases, rautt brennr fyrir, 'red burns afar,' i.e. there is some hope yet; taldi enn nokkut rautt mundu fyrir brenna, Fms. viii. 34, Fs. 68; snýta rauðu, to spout blood, Fb. i. 412, Karl. 149; falda rauðu, to wear a red hood, to die a bloody death, Landn. (in a verse) :-- neut., et rauða, the yolk of an egg, Pr. 472 :-- metaph. bloody. fierce, arch, rauðr víkingr = rauða-víkingr, Fms. xi. 121; see rauðahaf, rauðarán, rauðkinni :-- various shades of red, fagr-r. fair-red, Vsp.: dreyr-r., crimson; dumb-r., chestnut-red: dökk-r., dark-red; mó-r., coffee-coloured. 2. in local names, Rauða-mýrr, Rauð-á, Rauði-gnúpr, Rauða-fell, Rauði-melr, Rauði-lækr, Rauði-sandr, Rauða-skriða, Rauða-vatn, Landn., from the reddish colour of bogs and moorlands, which was supposed to be a sign that there was iron in the soil; whence Rauðæ-ingar, Rauð-melingar, Rauð-lækingar, Rauð-sendir, the men from R., Landn., Sturl.: in pr. names, Rauðr, Rauð-úlfr, Landn. B. COMPDS: rauð-bleikr, adj. reddish, of hair, beard, Stj. 460, Eb. 30. rauð-brúnaðr, part. red-brown, dark-red, reddish, Fms. vii. 207, Sturl. i. 128. rauð-brúnn, adj. red-brown, Ld. 284, Sturl. i. 128. rauð-búinn, part. dressed in red. Lex. Poët. rauð-dropóttr, adj. red-spotted, Konr. rauð-eygðr, adj. red-eyed, Fas. iii. 594, Mag. 63. rauð-flekkóttr, adj. flecked with red, Vápn. 21. rauð-freknóttr, adj. red-freckled. Þiðr. 181. rauð-gulr, adj. yellow-red, orange. Sturl. ii. 114. rauð-hárr, rauð-hærðr, adj. red-haired, Sturl. ii. 111, Vígl. 23, Grett. 22 new Ed. rauð-klæddr, part. red-clad, Fb. i. 254. rauð-leitr, adj. ruddy, of the face, Ld. 276, Sturl. ii. 212. rauð-lita, að, to dye red, Karl. 505, rauð-litaðr, part. red-coloured, dyed red, Fms. viii. 447, Stj. 161, Ó.T. 44. rauð-litr, adj. reddish, Fms. v. 342. rauð-mengjaðr, part. mingled with red, D.N. rauð-síðóttr, adj. with red sides, of a cow, D.N. rauð-skeggjaðr, adj. red-bearded, Fær. 12; þat er mitt ráð at þú trúir aldri lágum manni ok rauðskeggjuðum, Fms. xi. 428, Fs. 142. rauð-skjöldóttr, adj. red-chequered, of cattle. rauðum-skjaldi, a, m. red-shield, a nickname, Thorsen.
Result Page: Previous 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 Next
Germanic Lexicon Project (main page)
This search system was written by Sean Crist
Please consider volunteering to correct the data in these online dictionaries.
No rights reserved. Feel free to use these data in any way you please.