This is page 713 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project. Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.) Click here to volunteer to correct a page of this dictionary. Click here to search the dictionary. This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers. The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

VITI -- VITSMUNIR. 713

see Hák. S. Góða ch. 21, and Orkn. ch. 71-74, N.G.L. i. 102; eld sé ek brenna fyrir austan borg ... þat mun viti kallaðr, Gs. 18; vita skyldi göra á hám fjöllum ... svá at hvern mætti sjá frá öðrum, sú var siðvenja, at vitar fóru austan eptir landi, Hkr. i. 147; skjóta upp vita, Fb. ii. 458; fleygja eldi í vitana, Fms. viii. 74, 188; lögðu þar í eld ok görðu þar vita, Eg. 222; brenna vita, Fær.; halda vita, gæta vita, kynda vita, slá eldi í vita, etc., Orkn. l.c.; veðr-viti, a vane, weather-cock. vita-karl, vita-vörðr, m. a beacon-watchman, Fms. viii. 73, 188, Gþl. 86, N.G.L. i. 102.

viti, a, m. a leader; in odd-viti; ú-viti, an artless person, e.g. a child; íll-viti, an evil boder; ör-viti or ör-vita, insane.

viti, n.(?), a moment, point of time(?); en hvert viti (every time) er maðr festir útlegðar-eið, þá skal ..., N.G.L. i. 161.

vitja, að, [vit B], to call on, visit, with gen.; vitja frænda sinna, Fms. i. 184; at þeir mundi koma ok vitja Gizorar, pay G. a visit, attack him at home, Sturl. iii. 183, Fms. vii. 37; þóttusk þeir vita, hvar hans var at vitja, where he was to be found, 203: to come to look after a previous agreement or promise, vitja þessa mála, Fær. 255; hann er kominn at vitja heita þeirra, er ..., Fms. v. 43; vitja þeirra einka-mála, er ..., vi. 288; vitja ráðsins, Ísl. ii. 241; þeir vitja graðungsins (they went to fetch the bull = Germ. abholen), en selja Kormaki bauginn, Korm. 218; at vitja gjafar þeirrar er hann hafði þegit, Eg. 35; ver hér í nótt ok vitja heilla, of soothsaying, Korm. 206. 2. with prep.; at vitja eigi optarr út til Íslands, Fms. i. 275; Guð Drottinn vitjaði til Saram, the Lord God visited Sarah, Stj. (Gen. xxi. i). 3. eccl. to visit, of a bishop; þegar hann vitjar, D.N. iii. 10: vitja sjúkra, to visit the sick; hús-vitja, q.v.

vitjan or vitjon, f. a visit, Fms. vii. 88; þú kennir eigi tíð vitjunar þinnar, Greg. 39, = þekkja ekki sinn vitjunar-tíma, N.T. 2. eccl. a visitation; lét hann Árna biskup taka af sér vitjun til þess er vera átti eptir nýjum lögum, Bs. i. 783, v.l.; hús-vitjan, q.v.

vitka, að, to bewitch; in finn-vitka, q.v., and perh. in Hm. -- skylit þann vitka vár, 74.

vitkask, að, to recover one's senses, Ver. 31, MS. 625. 72; œrir vitkask, Hom. (St.) 2. to recover from a swoon, Orkn. 212; hann féll í öngvit, en er hann vitkaðisk, Fms. vi. 230; ljósta hann í svíma ... Ögmundr vitkaðisk, ii. 69; endr-v.

vitki, a, m. [A.S. witiga = a prophet; whence Engl. wizard, witch; O.H.G. wizago; of which word the mod. Germ. weissager is a corruption, as if from sagen] :-- prop. a wise man, but only used of a wizard; eru völur allar frá Víðólfi, vitkar allir frá Vilmeiði, Hdl. 32; vitka líki (in a warlock's shape) fórtu verþjóð yfir, Ls. 24.

vit-lausa (mod. vitleysa), u, f. witlessness, nonsense, Nj. 214.

vit-lauss, adj. witless; vitlaus hljóð, Skálda: witless, foolish, Fms. ix. 335, Barl. 127: mad, Boll. 350; v. snápr, Stj. 625, Bs. i. 371, Magn. 518, Eg. 217 (of a drunken person).

vit-leysi, n. madness, Stj. 91, Fms. vii. 150.

vit-leysingr, m. a witless, insane person, idiot, Fms. i. 292.

vit-lítill, adj. small-witted, of little wit, Grág. ii. 112, Fms. ii. 154, Hrafn. 10: compar. vit-minni, Lv. 32.

vit-lostinn, part. 'wit-struck,' insane, K.Á. 120.

vit-maðr, m. a wit, a clever person, Bárð. 169.

vit-menni, n. = vitmaðr, Lv. 32.

vit-mikill, adj. of much wit, clever, Odd. 4.

vitna, að, [Dan. vidne], to witness, attest, with acc.; vitna málit ok segja ..., Al. 125; vitna með lyrittar-eiði, Gþl. 435; vitnað kaup, N.G.L. i. 24; vitna e-t undir e-n, to call one as a witness, ii. 259, Nj. 35. 2. pass. to be proved by witness, Bs. i. 786.

vitna, u, f. = vitni; bera vitnur, Mar.

vitneskja, u, f. a sign, signal; reisa upp háfa stöng til vitneskju, Al. 88; kvað þat vera myndu góða vitneskju (a good sign) er svá hafði at borizk, Ó.H. 26. 2. intelligence, information; hafa vitneskju af e-u, to be aware of a fact.

VITNI, n. [A.S. witnes; Engl. witness; Dan. vidne = testis] :-- witness, testimony (prop. vitni is the act, 'váttr' the person, but sometimes the terms are confounded, as witness is in Engl.); bera vitni, to bear witness; bera vitni með e-m, Eg. 61, Fms. vi. 194; sama vitni berr Galenus, Lækn.; bera e-m gótt vitni, Nj. 11; eins þeirra vitni skyldi hrinda tíu Norðmanna vitni, Ó.H. 227: an evidence, outward mark, var þar orpinn haugr til vitnis, 655 xiv. B. 2. 2. = váttr, a witness, of persons; nefna vitni, to call witnesses, Fms. vii. 142; nefna vitni at e-u, Grág. i. 211, 214; flutti hann fram vitni sín ok váttorð, Fms. vii. 142; kjósa með vitni, hvart ..., Grág. i. 210; eptir vitnum ok gögnum skal hvert mál dæma, N.G.L. i. 31; nú eru þau vitni er eigi skolu and-vitni í móti koma, þat er heimstefnu-vitni ..., 32; var þat vitnum bundit, Fms. vi. 149; ef maðr kallask lostinn, ok eru eigi vitni við, þá ..., if a man says that he has been beaten, there being no witnesses, N.G.L. i. 73; hann skal beiða hinn með vitnum at bregða af marki, Jb. 290: allit., þá lét hann ganga fram vitni sín ok vátta, Fms. vii. 141. COMPDS: vitnis-burðr, m. a bearing witness, giving evidence, K.Á. 50, Fms. x. 22: as a law term, Gþl. 475; gjalda samkvæði at v. þeim er hann hefir borit, Grág. i. 39; leita vitnisburða, Fms. vi. 194, passim. vitnis-búð, f. the 'booth of witness,' the Tabernacle, Stj. 310. vitnis-bærr, adj. able to bear witness; vera v. um mál, Gþl. 400; skal hann með engu móti v., H.E. ii. 67. vitnis-fastr, adj. 'proof-fast,' that can be proved, Fms. ii. 242. vitnis-fjall, n. = the mount of the Covenant, Hom. 107. vitnis-lauss, adj. unattested; vitnislausar sögur, Hkr. iii. 96. vitna-laust = vitnislaust, Sd. 140. vitnis-maðr, m. a witness, = váttr, 655 xxiii. 1, D.N. i. 51, Grág. i. 219, Jb. 406. vitnis-sannr, adj. convicted by evidence, Gþl. 393. vitnis-örk, f. the ark of the covenant, = sáttmáls-örk, Stj. 311, Eluc.

vitnir, m. [vitt = charms], a poët, name of the wolf, no doubt from its being a charmed, bewitched animal (witches rode on wolves), Lex. Poët., Gm. 23, passim.

vit-orð, n. [cp. Ulf. weit-wods = GREEK, weit-wodiþa and weit-wodei = GREEK, weit-wodian = GREEK; thus Icel. vitorð would be qs. vitoð] :-- private counsel, confidence; vera á fleiri manna vitorði, in the confidence of more men, Nj. 231; var þetta fyrst á fárra manna vitorði (viti, v.l.), 229; ekki var margra manna vitorð á hans ætterni, Fms. x. 391; ekki var þat í vitorði alþýðu, vi. 134; af nökkuru vitorði, Róm. 286; þat var á margra manna vitorði með hverjum skildaga ..., Ó.H. 95; vera í ráðum ok vitorðum með e-m um verk, Eg. 139; nema hann kalli þik til vitorðs með sér, unless he takes thee into his counsel, Sks. 361 B; fyrir útan vitorð e-s, without one's knowledge, 745: allit., fyrir útan vitorð eðr vilja þess er átti, Grág. ii. 348; fékk hann ekki skírt sik frá vitorðinu, he could not clear himself from the charge of cognisance, Róm. 287: in mod. usage, vera í vitorði með e-m, as a law term mostly in a bad sense. 2. a report; tók at vaxa vitorð of hann ok svá metorð ok yfirlæti, Fms. x. 391. vitorðs-maðr, m. a person cognisant (Dan. medvider), D.N. v. 61.

VITR, vitr, vitrt, adj., the r is radical; compar. vitrari, superl. vitrastr :-- wise, of a person; vitr ok víðfrægr, Symb. 32; þú ert okkar vitrari, Fms. i. 59; vitr maðr ok réttorðr, Fb. i. 516; manna vitrastr, Nj. 2; kvenna vitrust ok vænust, Fms. vi. 119; þeir sem vitrari váru, 13; honum virðisk mærin vitr ok hæversk, 57; at ráði allra vitrustu manna, Anal. 160; þeir er vitrir hugðusk vera, Barl. 127; vitr kona ertú, Ragna, Orkn. 254; hvat þá varð vitri (dat. fem.), Am. 12; Sigurðr jarl var manna vitrastr, Fms. i. 13; hann var vitr maðr ok forspár um marga hluti, Eb. 42; jafnan vægir inn vitrari, Fms. vi. 220; fár er svá vitr at allt sjái sem er, a saying, Orkn. 304; stór-vitr, all-vitr, al-vitr, ú-vitr, spak-vitr, mis-vitr, slæg-vitr, qq.v. 2. = vitrligr, of a rare thing; vitr áhyggja, Eluc. 2.

vitr, f. = vættr, a wight, Hkv. 1. 53.

vitra, u, f. wit, wisdom, sagacity; talði þá hafa litla vitru sýnda í sínum ráðum, Fms. viii. 168; fyrir vitru sakir ok dirfðar, iv. 263; bæði sakir vitru ok framburðar, Orkn. 62 (in Lex. Run.); at vitra ormsins efldi einfaldleik dúfunnar, Greg. 20; af heilagri vitru, Clem. 143.

vitra, að, to manifest, lay open, reveal; vitra mönnum úorðna hluti, Greg. 75, Magn. 538; Drottinn lýsir ok vitrar öll ráð hugskota, Hom. 84; Helgr andi vitraði þeim berliga, 656 C. 13; fyrir Gedeon vitraði Engill Guðs, Rb. 376; enn fimta dag at aptni þá var vitrat fyrir þeim at Guðs maðr myndi finnask, 623. 55. II. reflex. to reveal oneself, appear in a dream or vision, Al. 16; mikit er um fyrirburði slíka, er hann sjálfr vitrask okkr, Nj. 119; á næstu nótt vitraðisk inn helgi Martinus biskup Ólafi konungi í svefni, Fms. i. 280; þá vitrask Ólafr konungr konu hans í draumi ok mælti svá við hana, v. 210; sjá, þá vitraðist honum Engill Drottins í draumi, og sagði, Matth. i. 20.

vitran and vitrun, f. a revelation; Guðlig vitran, Magn. 492. II. a vision, appearance in a dream, Mar.; eptir þessa vitran, Fms. v. 210; í vitran Þorvalds prests, Bs. i. 133, 302; vitranar-draumr, Post. 656 C, 6; vitranar-staðr, 655 x. 1.

vitringr, m. a wise man, sage (like A.S. wita), Barl. 127; hann var höfðingi mikill ok vitringr, Ld. 24; hinn mesti vitringr, Fb. ii. 80; freq. in mod. usage, lög-vitringr.

vitr-leikr (-leiki), m. wisdom; at þú ráðir drauminn ok lýsir svá yfir vitrleik þínum, Fms. xi. 6; svá bar v. hans af öllum mönnum, Edda (pref.); skörungr at lærdómi ok vitrleik, Bs. passim; snilld ok v., Fms. i. 141; vitrleiki Einars, Lv. 53: of a dog, cleverness, Fms. x. 254: ironic., vitringinum Eyjólfi, the wiseacre E., Nj. 235. vitrleiks-maðr, m. = vitringr, Gísl. 48.

vitr-liga, adv. wisely, with wisdom, Fms. i. 203, Sks. 772, Fb. ii. 136, passim; ú-vitrliga.

vitr-ligr, adj. [Old Engl. witterly], wise, of a thing or action; v. stjörn. Fms. vi. 30; v. ráð, ix. 442, xi. 28; vitrligar ráðagörðir, Ld. 238; snjallara ok vitrligra, Fms. i. 104: er þat vitrligra, vi. 8; vitrlig andsvör, Barl. 125, passim; ú-vitrligr.

vitr-máll, adj. wise in speech, Clem. 128, Stj. 460.

vit-samligr, adj. = vitrligr.

vit-skertr, part. 'short of wit,' insane.

vits-munir, m. pl. 'stores of wit,' sense, sagacity, cleverness; mun nú betra at hafa vitsmuni við, Nj. 76; lærdóm ok vitzmuni, Bs. i. 90; hefir hann komit á vitzmuni við mik, outwitted me, Lv. 48; með vitzmunum mínum ok hvatleika, Nj. 276; ok er hann var nökkurra