This is page 642 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project.

Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.)
Click here to volunteer to correct a page of this dictionary.
Click here to search the dictionary.

This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers.

The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

G42 TROSNA -- TRÚNAÐR.

trosna, að, to 'fall into tros,' split up, of a seam or the like.

trossa, u, f. a truss of nets, a fisherman's term.

TRÓÐ, n. fagot-wood; bæði timbr ok tróð, D.N. i. 657; bæði tróð ok sperru, iii. 669; tráðusk þær und þungu tróði, Þd.; glóð var föst í tróði, Fms. vi. 340 (in a verse). 2. in mod. usage tróð and tróðviðr mean the fagots stuffed in between the thatch and the rafters.

tróða, u, f. = tróð; eyri fyrir tróðu hverja ok svá fyrir næfra-kimbul hvern, N.G.L. i. 101; remains in the compd mæni-tróða. 2. in poetry tróða is freq. in circumlocutions describing women, auð-tróða, gulls-tróða, menja-tróða, see Edda, Lex. Poët.

tróð-högg, n. the cutting of fagot-wood; timbr-högg ok tróð-högg, D.N. iii. 237.

tróð-næfr, f. bark used for thatching (see næfr), Eg. 238.

tróð-viðr, m. = tróð; eldrinn las skjótt tróðviðinn, Eg. 238, 239.

Trója, u, f. Troy: Tróju-land, n. the land of Troy: Tróju-menn, m. pl. the men of Troy: Tróverskr, adj. Trojan, Rb., Fms. ix. 416, Bret. 62.

truff, n. trumpery, Thom. 40, 76.

trumba, u, f. a pipe; veita þagat vatni í leyniligum trumbum, Hom. 131; hvann-jóla trumba, the stalk of the angelica, Fms. ii. 179. 2. a trumpet; umb sá er þýtr í trumbu, Fms. viii. (in a verse); blása trumbum, Karl. 180; þeyta trumbu, 157; ljósta trumbum, 236; trumbu-þytr, Fas. i. 503; trumbu-hljóð, Hom. 68. trumbu-bein, n. a nickname, Landn. 255.

trumba, að, to trumpet, Sks. 779. Matth. xiv. 6.

trunsa, að, to turn up one's nose at; t. við e-u, Fas. i. 54.

trunt, a shouting; trunt, trunt! og tröllin í fjöllunum, Ísl. Þjóðs. i. 193.

trutta, að, to shout trutt trutt! or trrrh, as shepherds or horse-drivers do; tauta eðr trutta, Fms. viii. 234 (v.l.), Fb. ii. 619; smalar trutta og takka, þá teygja þeir með sér rakka, Hallgr.

trú, f., see trúa.

TRÚA, trúi (monosyll. trý, Str. 46, l. 17), pret. trúði; subj. trýði (thus rhymed, lýði, trýði, Bs. ii. 308, in a poem of A.D. 1540, but the mod. form is tryði with a short vowel); imperat. trú, trúðu; part. trúað: [Ulf. trauan = GREEK; A.S. treowian; Engl. trow; Germ. trauen; Dan.-Swed. troe, tro] :-- to trow, believe; seg þú frá, Njáll, segir Gunnarr, þvíat allir munu því trúa, Nj. 51; mundir þú trúa fyrirburð þessum ef Njáll segði þér eða ek? -- Trúa munda ek, segir hann, ef Njáll segði, þvíat þat er sagt, at hann ljúgi aldri, 119; henni var trúað sem góðri konu, Sks. 457; trúa megit þér mér þar um, at ..., Fms. ii. 241; vilið þér mér ei til þess trúa, sem talað hefig um búskap lands, Bb. 3. 100; mant þú trúa mér bezt til órræða um þitt mál, Nj. 12; engu öðru því er mér er til trúat, 112; ek trúi honum til þess bezt allra manna, Eg. 34: imperat. as adv., tíminn líðr, trúðu mér, trow once! forsooth! a ditty; trú mér til, depend on it! trúi-eg, I trow, Skíða R. 34, 35; eg trú 'ann sé dáinn, freq. in mod. usage. 2. in a religious sense, to believe, with dat., or trúa á e-n, to believe in; þeir trúðu seint upprisu hans, Greg. 14; trúa á mátt sinn ok megin, Landn.; æ trúði Óttarr á Ásynjur, Hdl.; á sik þau trúðu, Sól.; þeim er eigi trúðu Guði, Hom. 51; er á Guð trúðu, 625. 70; skulu allir vera Kristnir hér á landi ok trúa á einn Guð, Nj. 164; trúðu þeir því at þeir dæi í hólana, they believed that they were to die into (i.e. go after death to) these hills, Landn. 111. II. to trust; vin þann er þú vel trúir, ... ef þú átt annan þanns þú ílla trúir, Hm. 43-45; akri ársánum skyli engi trúa, 87; meyjar orðum skyli manngi trúa, 83; véla þik í trygð ef þú trúir, Sdm. 7; ef þú hug trúir, if thou hast heart to do it, Hým. 17; trúa magni, trust on his strength, Fas. i. 438 (in a verse); nótt verðr feginn sá er nesti trúir, Hm. 73; trúðir vel jöxlum, Am. 80; Hlenni mælti at þú skyldir eigi trúa þeim, Glúm. 369.

trúa, f., gen., dat., and acc. trú, like frú (q.v.), but without plur.; this is the old form, whence comes the contr. nom. trú, and later even a gen. trúar, which is prevalent in mod. usage; the gen. trúar occurs in vellums, Barl. 151. l. 16, Fs. 103 (from the Arna-Magn. No. 132), and Skálda (in a verse); so also passim in Post. S. Edit. C.R.Unger, 1872; the old bissyll. form still occurs in the Icel. N.T., ó þú kona, mikil er þín trúa, Matt. xv. 28: [Dan. troe; A.S. treowe] :-- trust, belief; segja upp á trú sína, Fms. xi. 285; þeir sögðusk vildu tala við hann með trú, 400; rjúfa trú sína, 356; ok gáfu þar til trú sína, Fas. ii. 540; svá sem trúa þeirra öðlask, Blas. 50: as an oath, þat veit trúa mín, upon my word! by my troth! Edda 25, Bær. 2; þat er mín trúa, at ..., Edda 5; svá njóta ek trú minnar, by my troth! i. 130. II. faith, belief, in a theological sense; Helgi var blandinn mjök í trú, þann trúði á Krist, en hét á Þór til sjófara ok harðræða, Landn. 206; taka við trú, to receive the Christian faith, Nj. 158, 162; at trúa þessi skuli við gangask, id.; ung er nú trúan, Valla L. 209, Lil. 34; at sú var sönn trúa, Fms. i. 231; þat er heiðinna manna trúa, at ..., Bret. 56; trú várrar, Greg. 14; sinnar trú, Pd. 8; þinnar trú, Blas.; snúask til trú, Blanda; réttrar trú, id., Lex. Poët.; til styrkðar trúar (gen.) várrar, Greg. 14; þat hafði hann helzt til trúar, at ..., Fs. 103; ung at aldri fegri at trú, svá var trúa hennar mikil, at ..., Bs. i. 204; ó-trú, unbelief; van-trú (as also Fb. i. 312, l.c.)

B. COMPDS: trú-boð, n. a preaching the gospel, as a missionary, Fms. ii. 31. trú-bót, f. a reformation in faith, H.E. i. 584. trúar-bót, f. id., Skálda 203 (in a verse; the flow of the line, however, shews that it should be trú-bót, a dissyllable). trú-brögð (mod. trúar-brögð), n. pl. religion, Magn. 442, Fms. ii. 256, Orkn. 140. trú-fylgja, u, f. religious observance, Hom. trú-hald, n. observance, rites of faith, Fms. ii. 31, MS. 655 xxvii. 18. trúar-játning, f. a confession, creed, in an ecci. sense. trúar-níðingr, m. an apostate. trú-skjöldr, m. the shield of faith, Mart. 121. trú-verk, n. a work of faith, 645. 111. trúar-villa, u, f. heresy.

trúaðr, part. believing; hón var skírð ok vel trúuð, Landn. 111; rétt-trúaðr, orthodox (in a good sense); öllum góðum mönnum ok rétt trúuðum, Fms. i. 229; ekki var hann mjök trúaðr at sið þeirra, 154; van-trúaðr, unbelieving; vert eigi vantrúaðr, heldr trúaðr, John xx. 27.

trúan-ligr, adj. credible, Fms. i. 293, Magn. 448; ú-trúanligr.

trúari, a, m. a believer, Fms. v. 219.

trú-bundinn, part. bound in truth, Fr.

trúðr, m. [A.S. trúð; a word of doubtful origin, but it is old and occurs in a verse of Hornklofi, also in a verse of the beginning of the 11th century, and as a nickname in Dropl. of a person who lived in the middle of the 10th century] :-- a juggler, Grág. ii. 84; inn í búð at trúðum, Nj. (in a verse); both passages refer to the jugglers at the alþing; einn snápligr trúðr, Stj. 505; at leikurum ok trúðum hefig þik lítt fregit, Hornklofi; leikarar ok trúðar vóru margir í herinum, Pr. 132: as a nickname, Ánn trúðr, Dropl.

trú-fastliga, adv. faithfully, Fms. ix. 485, x. 370.

trú-fastr, adj. [A.S. treowe-fast; Old Engl. true-fast; Dan. troe-fast] :-- truthful, faithful, of belief: trusty, Bs. i. 392; hann var maðr trúfastr ok vel siðaðr, Eg. 770; vitr kona ok trúföst, Blas. 50: as a nickname of the English king Athelstan, Eg. 265, Fms. i. 15.

trú-festa, t, to pledge one's faith, Str. 46.

trú-festi, f. faithfulness, firmness in faith, Játv. ch. 4.

trú-fylgja, u, f. the observance of the faith, Hom. 108.

trú-girni, f. credulity.

trú-gjarn, adj. credulous.

trú-góðr, adj. religions, sound in the faith, Bs. i.

trú-kona, u, f. a religious, devoted woman, Ld. 328, Bs. i. 438.

trú-lauss, adj. infidel, Grett. 111, Greg. 71, MS. 673 A. 46.

trú-leikr, m. (-leiki, a, m.), faithfulness, fidelity, Al. 104, Nj. 62, Eg. 50, 65; í öllum trúleika ok þjónustu við yðr, Fms. vi. 36.

trú-leysi, n. infidelity, Hom., Barl. 145, Fb. i. 36.

trú-liga, adv. faithfully, Nj. 62, 146, Hrafn. 28, Sks. 705, Hom. 37, Bs. i. 39, 203, passim.

trúlig-leiki, a, m. = trúleikr, Nj. 260.

trú-ligr, adj. faithful; trúlig geymsla, Fms. vii. 25; vináttu ok trú-liga fylgð, Eb. 45 new Ed.: safe, to be relied on, veðr er trúligt, the weather bids fair, 53 new Ed.; þótti honum þeir ekki trúligir, Eg. 538; at engum várum bræðrum þykki trúligt (safe) at sitja undir hendi þeim Þrændum, Fms. i. 53; ekki friðsamligt ok ekki mjök trúligt, Ó.H. 173; ú-trúligr, veðr ú-trúligt, suspicious weather, Vápn. 11; þeir munu vera ú-trúligir, Nj. 102, Fms. xi. 249, Lv. 62: credible, likely, ú-trúligr, incredible, Edda 2, Fms. x. 307, Sks. 138.

trú-lofa, að, to pledge one's faith, = lofa á sína trú, Mar., H.E. i. 483, ii. 111. 2. to betroth; trúlofa sér konu, D.N. i. 160.

trú-lofan, f. the pledging one's faith, N.G.L. iii. 124, 148. 2. betrothment, of lovers, Fas. ii. 69, H.E. ii. 111.

trú-lyndi, f. faithfulness, truth, Fms. i. 305, Stud. i. 57; í allri t., Stj. 488; traust ok t., Mar.

trú-lyndr, adj. faithful, true, trusty, Nj. 83, Fs. 10, Fms. i. 141, ix. 230, xi. 246, Stj. 433, Matth. xxv. 21, passim.

trú-maðr, m. a true believer, good Christian, Fms. viii. 238, ix. 531, Sturl. i. 126, Vídal. passim.

trú-mennska, u, f. faithfulness.

trú-mikill, adj. strong in faith, believing, Fms. viii. 410; trúmestr, Bs. i. 526.

trúnaðr, m. [trúa], trust, good faith; halda mun ek við þik mínum trúnaði til dauða-dags, Nj. 109; halda trúnað við e-n, Fms. vi. 53; var þetta sáttmál bundit með fullum trúnaði, i. 57, vii. 280; veita e-m traust ok trúnað, vi. 19; skipta trúnaði sínum, Al. 46; draga hann frá konungs trúnaði, allegiance, Sturl. iii. 142: selja e-m sinn trúnað, Fb. ii. 285; ganga í trúnað fyrir e-n, to become bound for another, Fms. xi. 356; eiga trúnað undir e-m, x. 103; eigi þótti mér goðin göra af trúnaði brúna, i.e. they built it not sufficiently strong, Edda 8. 2. trust, confidence, belief; festa, leggja trúnað á e-t, to give credence to, believe, Eg. 51, Ld. 204; til hvers reitt þú til þings ef þú vill eigi segja mér trúnað þinn, if thou wilt not open thy heart to me, Nj. 11; þeir einir menn eru hér at hverr veit annars trúnað, 226; trúnað ok leyndar-mál, Fb. i. 64; þeir menn er vestan komu ok helzt mæltu trúnað fyrir honum, spoke in confidence to him, Orkn.; þér mun ek segja trúnað minn, I will open my heart to thee, Fær. 248; hann átti trúnað (secret information) í hvers þeirra herbergi, Ld. 176: af trúnaði, in confidence, secretly; ef maðr selr manni fé af trúnaði, Grág. i.