This is page 390 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project.

Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.)
Click here to volunteer to correct a page of this dictionary.
Click here to search the dictionary.

This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers.

The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

390 LINGEÐJA -- LÍÐA.

lin-geðja, adj. faint, weak-minded.

lin-hjartaðr, part. soft-hearted, Lil. 59.

linja and linka, u, f. faintness, the feeling faint and weak; það er linja í mér.

lin-kind, f. (proncd. línkind, linkinni, Barl. 51), mercy, Bs. i. 765, ii. 132.

lin-kinnr, adj. gentle, Barl. 51.

lin-leikr, m. (-leiki, a, m.), lenity, Fms. i. 296, ii. 33, xi. 223.

lin-liga, adv. leniently, gently, Fms. ii. 36, v. 240, vii. 157, Sturl. i. 13, Stj. 578: slovenly, mod.

lin-ligr, adj. lenient, Stj. 495, Sks. 629.

lin-mæðinn, part. patient, meek, Bs. i. 579.

lin-mæltr, part. drawling, Róm. 312.

LINNA, t, [Ulf. af-linnan = GREEK, Luke ix. 39; cp. A.S. b-linnan; Shetl, and Scot. linn; Old Engl. b-lin] :-- to cease, leave off, with dat. to stop; hann linnir eigi fyrr, en ..., Fb. i. 210; linna þau eigi fyrr en heima, Vígl. 81 new Ed.: absol., þá linnir þessa líkams vist, a hymn. II. impers., with dat., it ceases, abates; en er því linnti, but when it ceased, Landn. 218, v.l.; en er því linnti, þá greiða þeir atróðr, Fb. ii. 43; ekki linnir umferðunum um Fljótsdalinn enn, Snót.

linni, a, m. = linnr, Korm. (in a verse), Reks., see Lex. Poët.

linn-ormr, m. a 'snake-worm,' serpent, the 'lind-wurm' of the German legends, Þiðr. 167.

LINNR, m. [cp. Germ. lind-wurm], a serpent, only in poetry, see Lex. Poët, passim; as also in circumlocutions, the serpent of the shield = a sword; the serpent of the arm = a bracelet. COMPDS: linn-ból, -setr, -vegr, -vengi, a serpent's lair, seat, way, field, = gold, Lex. Poët.

LINR, adj., linari, linastr, [Lat. lenis], soft to the touch; linr ok sléttr, Stj. 165; hér er mjúkt ok lint, Fb. ii. 359; linar hosur, Sks. 87 new Ed. II. metaph. gentle; með linum vindi, Bs. ii. 167; var veðrit miklu linara, i. 629: of a person, gentle, opp. to hard, exacting, mjúkr ok linr, Fms. iv. 210; linr ok léttr í máli, Bs. i. 154; svá linr ok hægr, 294: linr ok litilátr, 72, Sks. 514; ætlið ér hann nú munu yðr linan? Ó.H. 213 :-- weak, lenient, linr ok eigr stjórnsamr, Stj. 419; linr í lyndi, Fms. ii. 159; linr drykkr, 655 xi. 2: weak, eigi aflmikill ok linr, Sturl. i. 23: gramm. soft, weak, Skálda 159, 179. III. metaph. soft, snug; at Dönum þykki linara at reka svín til skógar, en berjask við oss Norðmenn, Fms. vi. 258; faðmask lint, to embrace softly, Akv. 40.

LIPR, adj., the r is radical, compar. liprari, superl. liprastr; [cp. Lat. lepidus] :-- handy, skilled, adroit; the word is freq. in mod. usage, but seems not to occur in writers before the 15th century, and may be borrowed; ertú at nokkuru íþrótta-maðr? þat ferr fjarri, sagði hann, þvíat ek em úliprari (more awkward) en aðrir menn, Fas. ii. 262 (MS. of the 15th century); also used of speech, lipr-leiki, a, m. adroitness.

lirla, að, [lirla or lilla, Ivar Aasen; Engl. lull] :-- to sing a lullaby, trill, whistle; Ivar Aasen says that in Norway it is used of the shepherds; meðan lirlar | líneik veri sínum, Fms. vi. (in a verse).

LIST, f. [prob. derived from læra, q.v., Goth. laisjan, before the s was changed into r] :-- art, craft; þá list sem astrologia heitir, Stj. 66; kvennligar listir, Fs. 134; klerklig list, Bs. i. 680; hann hafði þeirrar listar eigi fengit, Fb. i. 215; gör með list ok kunnáttu, Edda 8; hann fann ok margar listir, 148 (pref.) II. [Germ. and Dan. list; Old Engl. liste], craft, artifice, Sks. 689: refinement, með allri list ok kurteisi, Fas. i. 29; Ólafr fagnar honum vel ok með mikilli list, Fms. x. 226. COMPDS: lista-maðr, m. a skilled workman, craftsman, artist, Fas. ii. 412, Fms. iii. 193. lista-skáld, n. a skilful poet.

lista, u, f., mod. listi, a, m. [A.S. and Engl. list], a list, a carpenter's term, as also the list, selvage, border of cloth; spengr ok listur, Stj. 563; ok gyldar listur á, Eb. 226, Al. 35 (of a shield).

listi, a, m. a list, = lista. 2. a catalogue, list of books, (mod.) II. a local name in Norway, Listeren, Ó.H. (in a verse).

listugr, adj. skilled, Edda (pref.) 149: polite, Fms. xi. 97, Sturl. ii. 230 C.

listu-liga, adv. elegantly, Fas. i. 68, 184, iii. 426: cunningly, Str. 55.

listu-ligr, adj. magnificent, Fms. (Ágrip.) x. 377, 381, 397, 415.

list-vanr, adj. skilful, Fms. xi. 426.

LIT, n. [A.S. and Hel. wlite, Ulf. wlits, = GREEK, a glance; a GREEK, augu heita lit, Edda 109; but found in compds, aug-lit, and-lit.

lita, að, [Shetl, to litt = to dye blue; Scot. lit], to dye, Stj. 72, Karl. 505; þú litaðir á mér skallann, Lv. 109; hafa lítt litað sik í blóði, Fas. ii. 471; litaðir í blóði, Mar.

litan, f. dyeing, litunar-gras, n. a dyeing herb, Stj. 81.

litask, dep. to look about; in the phrase, litask um, never used absol.; þá mælti Útgarða-Loki, ok listask um á bekkina, Edda 33, Eg. 111, Band. 3, Fær. 71, Ld. 92; fagrt um at litask, Fs. 26, passim.

lit-bjartr, adj. bright of complexion, Bs. i. 127.

lit-brigði, n. pl. a change of colour or light, in morning and evening, Grett. 179 new Ed.

lit-föróttr, adj. strawberry-coloured, Gullþ. 14.

lit-góðr, adj. of fine complexion, Fms. x. 151.

lit-grös, n. pl. a dyer's herbs, Stj. 157.

litka, að, to dye: litkaðr, coloured, Karl. 241; vel litkaðr, of a fine hue, Fbr. 36 new Ed.

lit-klæði, n. pl. coloured, chequered clothes, as opp. to the plain black dress, which was the genuine costume of the old Norsemen, Ld. 194, 294, Nj. 70, Ísl. ii. 335, Grett. 134, Eb. 200, Fs. 51.

lit-lauss, adj. colourless, pale, Flóv. 32, Fbr. 114, Str. 13.

lit-mosi, a, m. a dyer's herbs, N.G.L. iii. 119.

LITR, m., gen. litar, pl. litir, acc. litu, [Old Engl. and Scot. lit = a stain; Dan. löd; see lit above, and líta; the original form would be vlitr] :-- colour, hue, also countenance, complexion; litu góða, Vsp. 18; lostfagrir litir, Hm. 92; bregða lit, to change colour, Fms. vi. 178; skipta litum, to exchange colour, see the remarks s.v. hamr, Fas. i. 128; málit skiptir svá litum, such is the case, its colour is thus, Fms. vii. 136; eigi deilir litr kosti, a saying, Nj. 78 (see deila); sá hann þat at þér var litr einn gefinn, thou art nothing but the hue (outside), Sturl. iii. 180; blár, grár, hvítr, rauðr ..., at lit, of blue ... colour, Ísl. ii. 213, Anal. 215, passim; í regnboga eru þrír litir, Rb. 336; allir litir eru bjartari á glerinu en hvar annar-staðar, MS. 15. 3. 2. special usage, of day-break, the first dawn when the light changes; en er þeir kómu upp á heiðina kenndu þeir at lit brá, they saw the day-break, Sturl. iii. 217; vísaði hann þeim leið, tók þá at kenna annars litar (viz. in the morning), 171; ok í annan lit (the second colour, viz. the changing from dark to light in the early morning, the 'blush of morn') fór hann at sjá veiðiskap þeirra, Þorf. Karl. 396; en at öðrum lit dags, Orkn. 196; litu er lýsti (when the light brightened, impers.) létusk þeir fúsir allir upp risa, Am. 28; cp. 63, where the true reading may be, -- dó þá dýrir, dags var heldr snemma | 'litu er lysti' ... (MS. letu þeir alesti). 3. dye; hann lét leggja lit í augu sér, Fms. ii. 59; sækja grös til litar, Finnb. 214, v.l. COMPDS: litar-apt, n. complexion, Ld. 134, Al. 3; spelt litar-átta, u, f., Clar. (Fr.) litar-háttr, m. = litarapt, Fas. iii. 426, as also in mod. usage. lita-skipti, n. pl. change of colour, Sks. 526.

litr, adj. hued, coloured, Eg. 133, Nj. 30, Fms. ii. 71, Fs. 147, Art. 66; mis-litr, chequered.

lit-rekt, adj., Fas. i. 212; false for lit rekt = lítt rækt, see Bugge (Edda) 294, note 16.

lituðr, m. a dyer, colourer, Lex. Poët.

lit-verpask, t, to change colour, grow pale, Bær. 12, Fms. i. 216.

lit-verpr, adj. pale, from fear, Edda 36, Sd. 173, Orkn. 366.

LÍÐ, n., not lið. see the cognate words: [Ulf. leiþus = GREEK, Luke i. 15; A.S. and Hel. lîð; O.H.G. lîdu; mid.H.G. lît; it remains in many provinc. Germ. words, -- leit-haus = an ale-house, a tavern; leit-geber = an ale-house keeper; leit-geben = to keep an ale-house; leit-kauf = earnest money, see Schmeller's Bayrisches Wörterbuch s.v. lit] :-- cider, Germ. obstwein; líð heitir öl, Edda 110; drekka líð, Fms. vi. 439 (in a verse); Hárs líð, the ale of Odin = poetry, Ht.; Yggs líð, id., Kormak. The word hardly occurs in prose, and is obsolete.

LÍÐA, pres. líð (líð'k, Edda); pret. leið; 2nd pers. leitt, mod. leiðst; pl. liðu; subj. liði; imperat. líð, líddu; part. liðinn; a weak pret. líddi occurs, Am. 50, Pr. 438, Ó.H. 167, Mirm. 167: [Ulf. ga-leiþan = GREEK; A.S. lîðan; O.H.G. lîdan; Engl. lithe; Germ. and Engl. glide.]

A. Loc. to go, pass, move, with the notion to glide, slip, of ships, passage through the air, riding, sliding on ice, and the like; ok er skipit leið fram hjá flotanum, Hkr. ii. 54: er lauss Loki líðr or böndum, Vtkv. 15; baðtu heilan líða, thou badest him fare (speed) well, Ó.H. (in a verse); áðr héðan líðir, ere thou passest from here, Fas. i. 519 (in a verse); líða yfir úrig fjöll, Hðm. 11; líða lönd yfir, Gsp.; hvat þar ferr, eða at lopti líðr? -- Né ek ferr, þó ek flýg, ok at lopti líð'k, Edda (in a verse); líðandi (sliding) um langan veg, Vkv. 8; hverjar 'ro þær meyjar er líða mar yfir, Vþm. 48, (mar-líðendr, q.v. = sea gliders); nú viltusk hundarnir farsins þegar þeir liðu at honum, Hom. 120; ok er skipit leið fram hjá flotanum, Hkr. ii. 57; líða hægt og hægt, of a vapour, of a ghost in tales, and the like. II. even used as transitive, to pass, pass by, esp. as a naut. term; hann um leið (passed by) Israels sona hús, Stj. 281; ok er þeir liðu nesit, when they slipped by the ness, Fms. ix. 503, v.l.; ok er þeir líðu (passed through) Frekeyjar-sund, Fb. iii. 85. III. impers., en er líðr Euphrates-á (acc.), when one passes the Euphrates, Hb. (1865) 8; meðan at leið boðanum, þá rak skipið ákafliga, ok svá síðan boðana leið, when the breakers were passed by, Fb. iii. 85 :-- metaph., hann var einnhverr mestr maðr ok ríkastr í Danmörku, þegar er konunginn líðr sjálfan, i.e. the greatest man in Denmark next to the king, Fms. xi. 51; Úlfr var maðr ríkastr í Danmörku þegar er konung líddi, Ó.H. 167; hann var einna mestr höfðingi er konunga líddi, Pr. 438. IV. in prose the word is esp. freq. in a metaph. sense; líðr at e-m, faintness comes over one; nú tók at líða at Ölvi, O. began to get drunk, Eg. 213; but esp. of one in his last gasp, to be slipping away; Guthormr tók sótt, en er at honum leið, sendi hann menn á fund Haralds konungs, 118; Örlygr tók sótt, ok er at honum tók at líða, Eb. 160; leið þá bæði at kuldi ok mæði, he fainted away from cold and exhaustion, Fms. ix. 24; nú líðr opt at barni (the infant may suddenly faint away) á vegum úti, svá at hætt er við dauða, N.G.L. i. 339; líðr at mætti e-s, one grows faint, Fms. viii. 258, Sturl. iii. 77, Bs. i. 819 :-- líða af, to pass; en er ljósit leið af, sá þeir hvergi Ólaf konung, Fms. ii.