This is page 354 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project.

Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.)
Click here to volunteer to correct a page of this dictionary.
Click here to search the dictionary.

This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers.

The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

354 KÓRR -- KREFJA.

KÓRR, m., dat. kórnum, Symb. 57; kórinum, Fms. vii, 174, 291; [Lat. chorus] :-- a choir, Vm. 171, Bs. i. 84, passim: a choir, music, Str. 1, Karl. 545. COMPDS: kór-bak, n. the back of the choir or church. kór-bjalla, u, f. a choir-bell, Vm. 17. kór-bók, f. a choir-book, hymn hook, Vm. 109, Am. 47. kórs-bróðir, m., eccl. a 'choir-brother,' a canon, Fms. viii. 269, ix. 461, Bs. (esp. Laur. S.) passim. kór-dyr, n. a choir-door, Fms. xi. 273. kór-kápa, u, f. a priest's cope, Fms. viii. 557, ix. 341. kór-kjappi, a, m. a nickname, Sturl. iii. 85. kór-prestr, m. a choir-priest, Bs. i. 876, a priest officiating at the altar. kór-smíð, f. a choir-building, Bs. i. 706. kór-þili, n. a 'choir-deal,' panel of the choir, Hom. (St.) 97.

krabb, n. a crabbed hand.

krabba, að, to scrawl, write a crabbed hand.

KRABBI, a, m. a crab; k. gengr öfugr löngum, Rb. 100, Stj. 91, Al. 168, Pr. 477; krabbinn segir son sinn við, sífellt gengr þú út á hlið, a ditty: a nickname, Sturl. iii. 246: of the zodiac, Rb. (1812) 16; as also krabba-mark (-merki), n. id., Rb. 100, MS. 732. 4: krabba-mein, n., medic. a cancer.

kraðak, n. [perh. akin to A. S. cræd, Engl. crowd], a crowd, swarm, (conversational.)

krafa, u, f. craving, demand, Gþl. 475, N. G. L. i. 21, Fms. vi. 192.

krafla, að, to paw or scrabble with the hands; ok kraflaði fyrir (frá?) nösunum, he (an exposed infant) had pawed (the snow) from his face, Fs. 60; still used, krafla fram úr e-u, to crawl out of a strait.

krafla, u, f. a nickname of an infant, see the preceding word: the name of a volcano in Iceland.

kraflandi, a, m. the name of a hot spring in western Iceland,

krafsa, að, to paw or scratch with the feet, as horses or sheep when grazing on a snow field; hann krafsaði sem hross, Ld. 120; hundrinn krafsar sundr hrúguna, Fas. iii. 547; ekki þarf at k. af því ofan, er oss er í hug, Nj. 224; hann kvaðsk eigi mundu k. um þat at segja honum sannindi, Sturl. iii. 313.

kragi, a, m. [Swed. krage; Dan. krave; cp. Scot. craig = neck], the collar of a coat: a kind of short rain cloak.

kraka, að, to drag under the water; þá er hann krakaði þat upp, Grág. ii. 276; þeir krökuðu upp spýtingana ok pakkana, ... ok láta upp kraka þat sem fengist af gózi, Bs. i. 842; krökuðu þeir hann upp, ok fluttu til lands, 610 :-- to furnish with pales, allt var krakat it ytra með sjónum, Fms. viii. 177 :-- to touch the bottom, of an anchor or the like, tóku þá akkerin at kraka, x. 135; kraka niðri, of a horse in a deep stream only just touching the bottom with the feet: kraka hey upp, to cock hay, Grág. ii. 107.

KRAKI, a, m. [Dan. krage], a pale, stake; konungr lét setja kraka utan frá Borg it fremra með sænum, Fms. viii. 148: a drag, boat-hook, vóru þá görvir til krakar, ok varð dregit í sundr hofit, Ísl. ii. 411: prop. a looped and branched stem, used as a staircase, in which sense it is still used in Norway (Ivar Aasen); this also was the old Dan. sense, see Saxo ii. 31; hence metaph. the nickname of the famous mythical Danish king Rolf Kraki, from his being thin and tall; nú sitr hér í hásaeti kraki einu lítill, Edda 81. 2. a kind of anchor, = Gr. GREEK.

krakka, að, to emit a cracking sound, to simmer.

krakki, a, m. [akin to kraki], a thin youth, urchin; krakkinn! krakka-tetrið! þetta er nú barn enn þá, krakkinn, Piltr og Stúlka 9, (conversational, of either sex.)

kraklegr, adj. thin, Lat. gracilis; hann var kraklegr (he was thin and weak of frame) ok þótti heldr seinlegr, Glúm. 335.

kram, n. [for. word; Engl. cram; Dan. kram; mid. Germ. krâme = a shop], toys, Rétt. 2. 10: kram-vara, u, f. id.: kram-verk, n., Ósv. S.

kramari, a, m. [Dan. kræmmer], a toyman.

kramask, ð, to pine and waste; see kremja.

KRAMR, adj. half thawed, of snow; í krömum snjó, Fms. i. 280; ok þegar dreif í Löginn krömmu, Fb. ii. 327; also of butter, kramt smjör: bruised, of berries when the juice oozes out, and the like.

kramsi, a, m., poët. a raven, Edda (Gloss.)

kranga, að, to creep, Skm. 30.

krangi, a, m. [cp. krakki]. kranga-legr, adj. [krangled, Ivar Aasen], thin, of a boy; hann er ofboðs krangalegr!

krangr, adj., kröng, krangt, weak, crank, Skv. 3. 44.

krank-dómr, m. ailing, sickness, Mar., Bs. ii. 140, passim.

krank-dæmi, n. = krankdómr, Fas. iii. 642.

krank-leikr, m. (-leiki), = krankdómr, Fms. viii. 443, Jb. 167, Fas. ii. 394, Grett. 152.

KRANKR, m. [Germ. krank], ill, sick; krankr mjök, Fms. x. 146, Finnb. 322: k. í líkam. B. K. 97; krönk augu, Stj. 171: sore, distressing, hin krankasta tíð, the sorest time, of a famine, 162; krankir hlutir, 156; krönkustu tilfelli, 218; inar krönkustu flugur, 271.

kranz, m. [for. word; Germ. kranz; Dan. krans], a wreath; setjast í kranz, to sit in a ring, Mar., Úlf. 6. 19; koma saman í krans, 5. 10.

KRAPI, a, m., and krap, n. sleet, thawed snow; vaða opt til kirkju krapa, Skálda (Thorodd) 179; leggsk hann svá at hryðr um krapit, Finnb. 310. COMPDS: krapa-drífa, u, f. a shower of sleet, Sturl. i. 50, Gísl. 118. krapa-för, f. a drift of thawed ice, Finnb. 310. krapa-hríð, f. a sleet tempest.

KRAPPR, adj., kröpp, krappt, [see kreppa] :-- strait, narrow, of a road or the like; kröpp leið, Skálda 169; komast í krappan stað, to get into straits, a saying, Fb. i. 311: naut., krappr sjór, a short, chopping sea: metaph., kröpp kaup, a scant bargain, Grett. (in a verse): of a person, sharp, crafty, kröpp var Guðrún, Am. 70. krappa-rúm, n. the 'strait-room,' a place in an ancient ship of war, the third from the stern, Fms. ii. 252, Fb. iii, 219.

krapt-auðugr, adj. powerful, Gd. 38.

krapti, a, m. [akin to kraptr], a bar, one of a ship's timbers, a rib or knee, Edda (Gl.); eyri skal bæta fyrir krapta hvern, N. G. L. i. 100; krapta-valr, 'timber-hawk,' poët. a ship, Ó. H. (in a verse); the bar across the inside of a shield, cp. Gr. GREEK, krapti geirbrúar, Vellekla: metaph., krapti skóla, the main pillar of a school, epithet of a bishop, Gd. 13. II. = kraptr; hafa nokkurn krapta (acc.) aldrsins, Fms. xi. 14; hafa engu minna krapta, x. 318.

KRAPTR or kraftr, m., gen. krapts and kraptar, dat. krapti; [Engl. craft; Germ., Swed., and Dan. kraft; prob. akin to krappr, prop. meaning a crooked bar, such as ribs and knees in a ship, which sense has been kept in the weak form krapti; whence metaph. it came to mean power, strength] :-- might, strength, power; með öllum krapti, with might and main, Fms. vii. 305; með miklum krapti, x. 274; engi er æðri kraptr eða styrkri, Sks. 25; undir krapti hlýðninnar, Mar.; algörr í kröptum, 656 A. 2; görðisk svá mikill máttr at krapti hans, 655 iii. 4; með ljósi krapts síns, Niðrst. 7; ek særi þik fyrir alla krapta Krists þíns, Nj. 176; af Guðs megni ok krapti ins heilaga kross, Fms. x. 417. In the N. T. GREEK is often rendered by kraptr, Guðs kraptr, Matth. xxii. 29; kraptar himnanna, xxiv. 29; til hægri handar Kraftarins, xxvi. 64. krafta-verk, n. (Gr. GREEK), 'power-work,' a miracle, N. T. passim; for jartein (q.v.) is not Biblical, Magn. 430 :-- in plur. powers, supernatural, whence krapta-skáld, n. a 'power-scald,' a poet whose song has a magical power, see Ísl. Þjóðs.: physical, bodily strength, hafa mikla krafta, to be strong; litla krapta, to be weak. COMPDS: krapta-lauss, adj. weak. krapta-lán, n. the gift of strength, Hom. 125. krapta-leysi, n. weakness, debility. krapta-lítill, adj. weak, Fær. 185. krapta-maðr, m. a strong man, 656 C. 12. krapta-mikill, adj. strong, Eb. 204. krapta-skáld and krapta-verk, see above.

krass, n. a scrawl: krassa, að, to scrawl.

krattans, gen. with the article, from kratti = skrati or skratti (q.v.), a swearing, Skíða R. 136.

krauma, að, to simmer, of the sound when the water in a kettle begins to boil; það er farið að krauma á katlinum.

KRÁ, f. [Dan. kro], a nook, corner; krá eðr hyrning, Stj. 152, Bs. ii. 134, Skáld H. 6. 2, freq. in mod. usage.

KRÁKA, u, f. [Dan. krage; cp. Engl. to croak], a crow, Lat. cornix, Hom. 69, Fms. vi. 446, Karl. 437, Edda (Gl.), Rm. 44; vinna eina kráku, Fms. vii. (in a verse); galandi kráka, Hm. 84; íllviðris-kráka, a croaking crow, boding ill weather; sumar-k.: the saying, betri er ein k. í hendi en tvær í skógi, a bird in the hand is worth two in the bush, Ld. 96: a nickname, Kráka, Fas., whence Kráku-mál, n. pl. name of a poem, id.: kráku-nef, n. crow nose, a nickname; whence Krákneflingar, m. pl., Landn. COMPDS: kráku-skel, f. a shell-fish, mytilus edilis, Mag. 63. kráku-stígr, m. a 'crow-path,' zigzag. kráku-ungi, a, m. a young crow, Fms. viii. 156, Fas. i. 337.

krákr, m. a kind of crow or raven, Edda (Gl.); ber þú sjálfr krák þinn, carry thou thy crow thyself! Þorst. Síðu H. 2; líka-krákr, a kind of pole for digging graves.

KRÁS, f. [Dan. kraase], a dainty, Þkv. 24, Stj. 58, Barl. 96, 200, 656 A. 2; dýrðligar krásir, Bs. i. 152; heiðarlegar krásir, Fs. 5; margskonar krásir, Fms. iii. 36; krása diskr, Ó. H. 85; sá hefir krás er krefr, a saying, Sól.

kreða, u, f. [perh. akin to A. S. cradel; Engl. cradle], a fondled person, kreðu-legr, adj., Björn.

kredda, u, f. a creed (Lat. credo); kvaðsk numit hafa Pater noster ok kredduna, Fær. 257, 258: a belief, fancy, hafa sína kreddu, sitja við sína kreddu (conversational), prob. derived from the story in Fær. S.

kredo [for. word], indecl. = kredda, Fær. 258.

krefða, u, f., medic. crusta lactea, an infant's disease, Ann. 1428, Fél. x. 8, passim in mod. usage, krefðu-sótt, f. = krefða, Ann. 1389.

KREFJA, pres. kref, krefjum; pret. krafði, subj. krefði; part. krafðr, krafinn; [A. S. crafjan; Engl. crave; Dan. kræve] :-- to crave, demand, to call on one, with acc. of the person, gen. of the thing; or also, krefja e-n til e-s, krefja hann til utanferðar, Sturl. i. 214; verða sumir krafðir til at stýra, Sks. 263; ek em kominn at krefja þik at þú látir laust, Eg. 501; ok krafði síra Bjarna, at lúka sér þau átján hundruð, Dipl. iii. 13; ella krefi Guð hann andar sinnar, Sks. 720: at neita því er ek vil kraft hafa, Fms. xi. 225; ok kref ek ok bind ek álögum þriggja marka útlegð, Grág. i. 384; krefja e-n máls, Fms. vii. 162; engi þorði at krefja hann orða, no one durst speak to him, Edda 22: krefja fjár, Sturl. i. 48; krefi hann manna, K. Á. 70; konungr krafði þá leiðangrs, Fms. viii. 419; k. búendr liðs, Ó. H. 205; sá þótti mér ungr at krefja eiðsins, Edda 37; hann krafði dura, he knocked at the door, Fms. viii. 332, v.l.; krefja lukla,