This is page 340 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project.

Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.)
Click here to volunteer to correct a page of this dictionary.
Click here to search the dictionary.

This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers.

The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

340 KITLUR -- KJÖSA.

with acc., Mar. 1057; killuðu mig ekki! impers., mig kitlar, I feel ticklish; y

kitlar þig? etc.

kitlur, f. pl. a feeling ticklish.

kíf, n. [O. H. ü. kip; Germ, keib; Dutch kijf; Swed. ki/] :-- a quarrel,

strife. Art.

KÍFA, að, [Germ, keifen or leeiben] , to strive, quarrel, Stj. 159, 255.

kífan, f. a quarrel, quarrelling, Stj. 163, 295.

kífinn, adj. quarrelsome, Grett. 116 A, 120, Ísl. ii. 62.

kíkir, m. [Dan. kikkert], a telescope.

kíkja, t, [Scot, keek; Dan. kige"\, to stare; see kaga.

KÍLL, m. [kil, Ivar Aa^en; mid. H. G. k í l; cp. the Germ. prop, name

Â' iel] :-- an inlet, canal; iða, fors ok kill, Edda (Gl.); þar skarsk inn

vik ein eigi mikil, fundu þeir þar andir margar ok kölluðu Anda-kíl, Eg.

131; at laek þeim, er ofau fellr í kíl þann, er fellr lit í ana, Vm. 162.

Kípr, f., gen. Kiprar, Cyprus, Symb. 27.

kíta, t, to quarrel; see kvta.

kjafall, in. a kind of garment worn by the Indians in America, þorf.

Karl. 412.

kjagg, n. in axar-kjagg, an old, blunt hatchet.

Kjalarr, m. a name of Odin, Edda (Gl.), Gm.

Kjallakr, m. a pr. name, from Gaelic Cealloc, Landn.; whence

Kjallekingar or Kjalleklingar, m. pl. the men or family ofK., Eb.,

Landn.

kjallandi, f. the name of a giantess, Edda (Gl.)

kjallari, a, m. [from Lat. c ella, as are Engl. cellar, Germ, keller,

etc.] :-- a cellar, Bs. i. 840, Fms. xi. 425, Grett. 98 A, Sturl. ii. 152, 242,

iii. 228, passim.

Kjalnesingr, m. a man from Kjalarnes (see kjölr), Sturl. ii. 192.

kjal-sog, n. the bottom of a boat, in which the bilgcwater is; no doubt

derived from kjolsyja, q. v.

kjalta, u, f. [from kilting, q. v.], the ' kilt, ' lap; hann greip taflit ok

steypir í kjuitu sér, Fas. iii. 629, bkáld H. 6. 37: esp. of a woman, hafa

barn í kjöltu, kjoltu-barn, a ' lap-bairn, ' a baby; kjöltu-rakki, a lap-dog.

kjal-tré, n. a 'keel-tree, ' keel-'imber.

kjal-vegr, m. 'keel-way, ' local name of a hi. g' h ridge of mountains, =

kjölr (II), Fas. i. 56.

kjammi, a, in. = kjannr, a cooked sheep's head.

kjamta, að, to maunder.

kjannr, m. [kinn], the side of the bead, Edda 109.

kjappi, a, m. pet name of a he-goat, from the ' chopping' of his teeth,

Edda (GL); brakar í klaufum á kjappa mínum, Fas. iii. 305.

kjapta, að, to chatter, gabble, tell tales, use scurrilous language, Fas. iii- 305-

kjapt-áss, m. a gabbler; hann er mesti kjaptás.

kjapt-forr, adj. scurrilous.

KJAPTR, m., older form kjöptr or keyptr, in ginkeyptr, q. v.;

[Germ, kiefer; Dutch kieuw; Dan. kjeeft^ :-- -the mouth, jaw, of beasts or

in a vulgar sense; Davíð tekr sinpi hendi hvern kjöptinn, Stj. 459; hann

reif í sundr kjapta ins úarga dyrs, Rb. 382; er inn efri kjöptr við himni

en inn neðri við jörðu, ... hann stígr öðrum fæti í neðra kevpt

nlfsins, annarri hendi tekr hann í enn efra keypt úlfsins ok rífr sundr gin

hans, Eclda 41, 42; ef maðr bindr tagl í munn á hrossi manns, eða bindr

kept við fót, Grág. i. 383; opt í Ægis kjöpta, Edda (in a verse); skjöldr-

inn gékk upp í munninn svá at rifnaði kjaptrinn en kjálkarnir hlupu ofan

á bringuna, Grett. 95 new Ed.; skeggstaðinn, hökuna, kjaptana báða, Fb.

1. 531: in abuse, halda kjapti, as in Engl. slang, hold your jaw, Germ, maul

hal/en; skrokknum lifir ekkert á | utan tónvr kjaptr, a ditty. COMPDS:

kjapta-skumr, m. a gabbler. kjapts-högg, n. a box on the ear,

vulgar.

kjapt-vik, n. pl. the c reek or corner of the mouth, of a beast, = munn-

vik, of a person.

kjapt-æði, n. loquacity, slander.

kjarf, n. = kerfi, a bundle; spjót bundin í kerfi, tied in a bundle,

Sturl. iii. 101 C; kjarf riklinga, N. G. L. i. 143: kœrf riklinga, 304.

kjark-lauss, adj. (-leysi, n.), weak, faint.

kjark-leysi, n. lack of vigour, Stnrl. i. 162 (in a verse).

kjark-maðr, m. an energetic man.

KJARKR, m. vigour, pith, energy; ór þér er barðr kjarkr allr, Fb.

ii. 189; gat hann þá talit kjark í Berg rindil, Bs. i. 808; þat segi þér

at mér fyigi engi kjarkr, Fagrsk. 176; telva knell ok kjark (kirk, MS.)

í þá, 655 xxvii. 24, Bs. i. 654 (in a verse).

kjarn-góðr, a. d] . fat, good, of milk, pasture, or the like; það er kjarn-

gott, cp. kjarni and Engl. churn.

kjarn-hafr, m. a he-goal, ram, Grág. i. 503.

KJARNI, a, m. [Germ, kern; Dan. kjerne; cp. also Engl. kernel'] :--

a kernel, nucleus, esp. of berries, Mar.; or metaph., k. landsins, the best

of the land, Stj. 221; Látínu-k., nucleus Latinitatis; Bibliu-k., etc.

KJARR, n., pl. kjörr; [Dan. kjœr; Ivar Aasen kjerr and k/'orr] :--

copsewood, brushwood; kjorr ok skóga, Rm. 43; smávíði ok kjörr, Eg.

580; ok stingr niðr í jörðina undir eitt kjarr, þiðr. 68; hann let liðit

fara í kjörr nokkur, Fms. viii. 79; þá er þeir riðu um kjörr nokkur, [Orkn. 80; ok reið ek þér þar knút á kjarrinu, Hkr. iii. 265, Fms. vii

123; fram um kjorriu, viii. 414; hris-k., q. v.

kjarr-mýrr, f. a marsh grown with brusbivood, Hkr. iii. 138.

kjarr-skógr, m. copsewood, Eg. 546, Fms. vii. 68, viii. 172.

kjassa, að, to coax.

kjass-mæli, n. coaxing: kjass-máll, adj. coaxing.

kjá, ð, to grin, make grimaces, look stupid; sór þú at hverr kjár nefinu

at öðrum, Grett. 147 A; eins og gunti orðið hvert við hváði æði-lengi

framan í mig kjúði, Snót 215.

KJÁLKI, a, m. [Engl. cheek, - O. H. G. chelch; mid. H. G. kel c h]:~

the jaw-bone; hoku ok kj;ilka, Fms. ii. 59, vii. 141, passim. II. a

kind of sledge; draga kjálka, Gm. 47; görði Bárðr kjálka hverju kvik-

endi, ok let hvert draga sitt fóðr, Landn. 226.

kjánka, að, = kjú, q. v., (slang.)

kjói, a, m. a s ea bird of the tern kind, Hill's sterna 3, coprotherus:

kjóa-egg, n., -hreiðr, n., -ungi, a, m. the egg, nest, young of the k.

KJÓLL, m., in sense and declension to be distinguished from kjölr,

a keel; [A. S. ceôl; North. E. keel = a flat-bottomed boat for carrying

coals; O. H. G. cheol, chiel~\ :-- -a keel, barge, ship: this word is freq. in

old poetry, even in such as Vsp., but in prose it only occurs twice, and

in both instances of English ships; whereas in A. S. it is freq. even in

pr. and local names, as Ceolmnnd, Chelsea: it was prob. borrowed from

the English: a. in poetry; kjóll ferr austan, Vsp.; snefgir kjólar,

Hkv. I. 48; kjola-valdi, a keel-wielder, Hy'm. 19; ríða kjól, Rm. 45;

kjóla kcyrir, a keelman, Landn. 223 (in a verse); hæls hleypi-kjólar,

poët. the leaping keels of the heels = the feet, Fms. vi. (in a verse);

arin-kjóll, ' hearth-keel' = a house, Ýt.; Ullar kjóll, the keel of the god

Ull = the shield, Rekst. 6: kjól-rennir, m. a keel-runner, sailor, Bs. i.

(in a verse1). p. in prose; en hón (the lightning") laust siglu-tré á kjól

einum, er flaut fyrir bænurn, einn hlutr af trénu varð at skaða manni er

kominn var á kjólinn at kaupa glys, en enga sakaði aðra þá er á kjólnum

voru, Fb. ii. 175; sigldu bar at hafi kjúlar tveir er kornnir vóru af Eng-

landi ok ætluðu til Dyflinnar, ... þeir Sveinn liigSu at kjolunuin, ...

hann hafði tekit af kjólunum vin mikit ok mjoð F^nskan, Orkn. 462,

464 (ch. 116).

kjóll, m. [from Dan. Ttjole; contr. from kyrtill] :-- a frock, coat, (mod.)

KJÓS, f., also kvos, a deep or hollow place • -- dæl, q. v.: a local name,

Kjós, Kjósar-sýsla, in the south of Iceland, Landn. Kjos-verjar,

m. pl. the men of Kjós, Sturl. i. 199.

KJÓSA, pres. kvss; pret. kauss, 2nd pers. kauss þu, Gs. 8; pl.

kusu; subj. kysi; part, kosinn: but also as frjósa (q. v.), pret. kjöri

(köri, keyri), pl. kuru, kjöru, Fms. vi. 420, subj. kyri or keyri, part,

kjörinn, keyrinn: with neg. suff. kjos-at-tu, imperat. (choose not), Hkv.

Hjorv. 3: the forms kaus, kusu, kysi, kosinn are very rare in old

writers, see the following references, whereas in mod. usage the forms

in r are all obsolete: [Ulf. kiûsan = 5ontfj. á^ftv, 2 Cor. viii. 8, Gal. vi.

4; A. S. ceôsan; Engl. c h oos e; O. H. G. kiusan; Germ, kiesen, cp. kjor;

Dan. kaare; Swed. kå r a] :-- to choose, elect, with acc. or absol., o.

þeim mönnum er hann kjöri til með sér, Bs. i. 84; þaer líf kuru, Vsp. 20;

kurum land þaðra, Am. 97; segja honum hvat þeir kuru af, Fms. xi. 67;

kuru þeir þat af at ganga til hauda konungi, Hkr. ii. 41; keyri hann

þann af er betr gegndi, Fms. i. 202, Bs. i. 37; Sigurðr konungr kjöri

(kaus, Mork.) heldr leikinn, Fms. vii. 96; þeir kjöru at færa heldr fé til

strandar, Fb. ii. 25; minni slægja en þeir ætluðu er keyru þorvald til

eptirrnuls, Glúm. 383; skipta í helminga landi, en Magnus konungr

kyri (keyri), Fms. viii. 152; tðr þrjú skip önnur þau sem hann kej'ri or

herinum, x. 84; þat kuru allir Birkibeinar, viii. 186; en þeir kjöru frið

við Odd, Fas. ii. 190; hann spyrr hvern ek kjöra (subj.) af þeim sem

komnir vóru, i. 191; þat kjöra ek (subj., 7 would choose) at verða

konungr, ii. 233; ok mi hötu vúr kjörit sem Guð kenndi oss, Fms. vii.

89; nu hafi þér þat kjörit (kosit, Fms. viii. 1. c.) er mer er skapYelldra,

Fb. ii. 611; at þeir höfðu keyrit í hans stað;ibóta, Fms. ix. 338; ok

var keyrinn (kosinn, v. 1.) í hans stað sira |xjrir, 412, x. 50, 98; her

hefir þú keyrit mann til, Ld. 258 C; en þeir kuru hundinn, þvíat þeir

þóttusk þá heldr sjálfráði mundu vera, Hkr. i. 136; kuru heldr (chose

rather) at drepa hina, Róm. 295; kjöri hann heldr at halda görð jarls

en þeir væri nsáttir, Fms. ii. 114; hann keyri heldr at leysa lif sitt, Nj.

114; allir keyru honum at fylgja, 280; þá er kjörit er handsalat er,

Grág. i. 198; þetta er keyrit hyggiliga, Ld. 178; er hinn skyldr at hafa

kjörit sumardag fyrsta, Grág. ii. 244: in the phrase, hafa kjorna kosti, to

have the choice things; var þá dæmt, at Væringjar skyldu hafa kjörna

kosti af öllu því er þeir höfðu þrætt um, Fms. vi. 137. |3. þann mann

er kosinn er til veganda at lögum, Grág. ii. 41; fkalt þú kjósa KoTtiI

veganda at vígi Hjartar, Nj. ioo; margir kjósa tkki orð á sik, people

cannot help bow they are spoken of, 142; kjósa sik í annan hrepp, Grág.

i. 444; vildi Hallr bæði kjósa ok deila, Ld. 38, (see deila); þe:r er ávíga

urðu skyldi kjósa mann til, ... at hafa annan veg kosit, ... ok vildi hann

þá heldr hafa annan til kosit, Glúm. 383, 384; hálfan val hón kyss,

Gm 8, 14; kjósa hlutvið, Vsp.; kjós þú (imperat.), Hm. 138; kjosa

mæðr frá mögum, Fm. 12; ok kusu (kjöru, v. 1.) ina vildustu hesta, Karl.

328; hann kaus heldr brott verpa stundlegum metorðum, Mar.; þrjá