This is page 204 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project.

Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.)
Click here to volunteer to correct a page of this dictionary.
Click here to search the dictionary.

This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers.

The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

204 GLERAUGU -- GLÍKR,

bresta í gleri, to be shivered, to break into shivers, Hým. 29, -- the reading of Kb., 'í tvau,' is a gloss on the obsolete phrase :-- glæs also occurs twice or thrice in A. S. poetry, but not in the oldest, as Beowulf, vide Grein. For window-panes glass is of much later date, and came into use with the building of cathedrals: a Danish cathedral with glass panes is mentioned in Knytl. S. ch. 58 (year 1085); in Icel. the first panes brought into the country were probably those presented by bishop Paul to the cathedral at Skalholt in the year 1195; the ancient halls and dwellings had no windows in the walls, but were lighted by louvres and by round openings (gluggr) in the roof, covered with the caul (of a new-born calf, called skjall or líkna-belgr) stretched on a frame or a hoop and called skjár: these are still used in Icel. farms; and Icel. distinguish between the round small caul windows (skjár or skjá-gluggar) and glass windows (gler-gluggar) :-- háll sem gler, slippery as glass, of ice, Nj. 144: in eccl. and later writings, Hom. 127, Sks. 424, Vm. 21, Fas. iii. 393: in the saying, sjaldan brýtr gæfu-maðr gler. COMPDS: gler-augu, n. pl. 'glass-eyes,' spectacles. gler-gluggr, m., vide above, Fms. iii. 187, xi. 271-276, Bs. i. 131, B. K. 98, Vm., Pm. passim. gler-hallr, m. a glass stone, agate. gler-hálka, u, f. (gler-háll, adj.), slippery as glass, of ice. gler-himinn, m. a sky-light, Hom. 130, Mag. 5. gler-kaleikr, m. a glass chalice, Hom. 138. gler-ker, n. a glass vessel, Mar. 603, Am. 58. gler-lampr, m. a glass lamp, Vm. 129, 162. gler-pottr, m. a glass pot, Þiðr. 164. gler-steinar, m. pl. glass stones, agates, Edda 68. gler-tölur, f. pl. glass beads, Þorf. Karl. 374, belonging to the gear of a heathen prophetess. There is a curious Icel. local name Gler-á, f. Glass Water, Eb., -- perhaps from the Gaelic glas, dark-gray.

gletta, u, f. banter, Fms. iii. 9, x. 141, Sturl. i. 69.

gletta, u, f., or glettun, f. banter, raillery, Fms. ii. 9, Sturl. i. 69. glettu-atsókn, f. a feint or ruse to provoke the enemy to attack, Fms. x. 141.

glettask, tt, dep. to banter, rail against one; g. við e-n, Fms. ii. 180, Fær. 51, Grett. 101 A: milit. to taunt, provoke the enemy, Fms. vi. 151, viii. 49, 405.

glettiliga, adv. tauntingly, Fms. ii. 13.

gletting, f. banter, raillery, Fær. 109: gen. as adv. glettingar-bára, u, f. a splashing (no trifling) wave.

glettinn, adj. (glettni, glettun), bantering, Sturl. i. 69 C. gletunar-maðr, m., engi g., not a man to be trifled with, Nj. 105.

GLETTR, m. banter, raillery, taunting; and as a milit. term, a feint or ruse to irritate or provoke the enemy; þeir létu vakka við skipin ok höfðu nokkut svá í glett, Fms. viii. 289; munum vér ganga í glett við borgamenn, ok vita ef vér getum ginnt þá frá borginni, Stj. 364. Josh. viii. 5; ekki mun ek eggja þik at fara í glett við þá Svía, to provoke the Swedes, Fær. 88; eigi leiðisk þeim enn at vit eigimk við glettur, Sturl. i. 69; ríð ekki í glett við oss, því at úsýnt er hvárt vér þolum þér þat, ii. 52.

GLEYMA, d, [glaumr, q.v.; Swed. glömma; Dan. glemme; but unknown to Germ. and Saxon] :-- prop. to make a merry noise; this sense is almost obsolete, but occurs in Bret., þeir gleymdu þar yfir, they held a bout around the horse, 94: reflex. to be merry, Merl. 1. 52. II. metaph. to forget, with dat.; at hann gleymi öllum Guðs boðorðum, Fms. v. 217, xi. 235, Barl. 7, 56, Al. 12, Sks. 743, passim: absol., Edda 154 (pref.), Sks. 238: with acc., Karl. 524 (rare): with infin., freq. in mod. usage, eg gleymdi að taka það: with gen., a Latinism, Stj. 78. 2. in a pass. sense, to be forgotten, Th. 79.

gleyming, f. forgetfulness, Stj. 212, Hom. 125, Barl. 130.

gleymr, m. pranks, jollity, Bjarn. (in a verse); vide glaumr.

gleym-samligr, adj. forgetful, Sks. 451 B.

gleymska, u, f. forgetfulness, H. E. 494, Stj., N. T., Vídal., Pass.

GLEYPA, ð and t, [cp. Dan. glube, glubsk = voracious], to gulp down, swallow, Stj. 193, Barl. 56, Edda 8, Fms. iii. 216, Eluc. 10.

gleyping, f. a gulping down, swallowing, Stj. 236.

gleypi-næmr, adj. quick at learning (of children); hann er g.

gliðna, að, to fall asunder, go to pieces; því at bótin gliðnar frú fatinu aptr, Matth. ix. 16.

GLINGR, m. [A. S. gleng = showy things], a toy, Fas. iii. 219; barna-glingr, a child's toy, freq.

glingra, að, to toy, trifle with.

GLISSA, t, [Norse glisa], to grin, Hm. 30, but obsolete in Icel.

GLIT, n. 'glitter,' used of brocades or rich tissues; ofit í glit af gulli, Gísl. 21; dúkr hálfr með sprang, hálfr með glit, Pm. 123. COMPDS: glit-ábreiða, u, f. a brocaded cover. glit-dúkr, m. a brocaded stuff. glit-ofinn, part. brocaded. glit-vefnaðr, m. brocade weaving.

glita, að, [Ulf. glitmunjan = GREEK, Mark ix. 3; Hel. glitan; O. H. G. glizan] :-- to glitter, Fms. viii. 350 (v.l.), ix. 301, Sturl. i. 21 (in a verse); glitar á vápnin, Karl. 254.

glitaðr, part. tissued, Vm. 5.

Glitnir, m. a mythical name of the Golden Hall in heaven, Gm. 15.

glitra, að, = glita, Barl. 74, Karl. 358, Fms. viii. 350.

glit-rauðr, adj. gleaming red, Fas. iii, 491.

glitsamligr, adj. glittering, Sks. 530.

glitta, tt, = glita; það glittir í e-ð, a thing glitters far away.

glíka and líka, adv. also, freq. in mod. usage and always without the g.

glíkindi and líkindi, n. pl. likelihood; skaði meiri en ek mætta at glíkindum ráða, Ld. 126, Band. 10; ef at glíkindum færi, Bs. i. 338; but, at líkindum, 337, 529; Halli þóttisk sjá at glíkindum, at ..., Glúm. 378; þótti honum frá líkindum (beyond likelihood, extraordinary) hversu þungr hann var, Eg. 769; ok er þat at líkendum, it is as could be expected, Nj. 187; eptir líkindum, Fms. x. 208; glíkindi, Gísl. 137; engi líkindi til, Fms. viii. 147; meiri, minni, engin líkindi, more, less, no probability, id., passim; ef þetta mætti verða með nokkrum líkendum, Sks. 149; allt er með líkindum ferr ok eðli, Edda 69; þeir sögðu Jakob þess líkindi at ..., Ver. 16; þeir görðusk nú mannvænligir sem líkindi er á, Sturl. i. 3; hégómlig líkendi, vain forecast, Stj. 142; til líkinda við, in comparison with, Barl. 55 :-- as a law term, fara þangat er hann veit mest líkendi á, N. G. L. i. 255; gefa sök þeim er í líkindum þykkja vera, bring a charge against those who are likely to have done it, 351, 362; at þeir mætti því heldr kenndir verða at líkendum, from likeness, appearance (of detecting criminals), Gþl. 18. II. semblance, remains; svá at um morguninn eptir sá menn engin líkendi Dana-virkis nema grjótið, so that the morning after one saw not a remnant of the Danish wall but a heap of stones, Fms. i. 128; snúask í kvikindis líkindi, Barl. 135; ólíkindalæti, feint, dissimulation.

glíking and líking, f. likeness, image; glíking Guðs, Eluc. 18; glíking góðs verks, 655 xxvi. 4: liking, imitation, í líking Tróju, Bret. 98; líking djöfuls, Best. 54; til þeirrar sömu líkingar, Fms. ii. 89; ok af þeirra líkingu mun hann fremjast, v. 345; gerðú þó í líking annarra manna, after the liking of other people, Edda 37; svá sem með nokkurri skynsemdar líking, with some shade of reason, Stj. 143 :-- eptir-líking, a parable.

glíkja and líkja, ð and t, to make like; Clemens glíkði atferð sína eptir Petro postula, Clem. 39; glíkir sik gömlum karli, Stj. 475: to imitate, with acc., a Latinism, Hom. 57; g. eptir, to imitate; er öllum sé gott eptir at glíkja, Bs. i. 140; þat skyldi eptir öðru líkja er goðin ætti rammari, Fms. v. 319; hinna höfðingja dæmi, er betra er eptir at líkja, vii. 296, Magn. 504; kölluðusk þat allt líkja eptir biskupi, Sturl. ii. 12, (likea, Bs. i. 500, l.c.); líkja alla sína dóma eptir Guðligum daemum, Sks. 599. II. reflex. to belike, resemble; mun ek glíkjask foglum þeim er ..., 623. 53; nú glíkðusk menn Guði, Greg. 21; líkjask í ætt e-s, Ld. 24; at þú skyldir nú meir líkjask í ætt Haralds ens Hárfagra um skaplyndi en Rana Mjónef móður-föður þínum eðr Nereið jarli enum Gamla, Ó. H. 31; Haraldr líktisk í móður-ætt sína, Fas. (Hb.) i. 356; nú líkisk barn þat honum, N. G. L. i. 30; at líkjask þeim, Sks. 18, Magn. 466.

glíkleikr, m. (glíkleiki, a, m.), likelihood, Sks. 195, 565.

glíkliga and líkliga, adv. favourably, esp. in the phrase, taka líkliga á e-u, to give a favourable answer to; því máli var vel tekit ok svarat líkliga, Eg. 26; Tryggvi tók því vel ok líkliga, Fms. i. 59, iii. 78; for þá allt tal þeirra líkliga ok sáttgjarnliga, ii. 36, x. 132; skiljask þau nú drottning ok konungr heldr líkliga, they parted on friendly terms, Fas. i. 33: in mod. usage, probably; -- the spelling with g scarcely ever occurs.

glíkligr and líkligr, adj.; in old poets with gl, geta þykkjat mér gotnar | glíkligs, Hallfred; but usually with l only, e.g. Nj. 49, Fms. xi. 87, Hkr. i. 261, where Mork. gl :-- likely, probable, þótti mönnum glíkligast at stolit mundi vera, Bs. i. 348; gör af drauminum slíkt er þér sýnisk líkligast, Ísl. ii. 196; at honum þætti Rauðs-synir líkligstir til at valda, Fms. iv. 380, Hom. 115 :-- fit, promising, nú þykkir Eyjúlfi þetta et glíkligsta, Gísl. 148; göra sik líkligan til e-s, to shew oneself inclined to, countenance, Fms. x. 334.

GLÍKR, adj., mod. líkr; in old poems in alliteration the g is always sounded, e.g. glíkr er geira sækir | gunnsterkr ..., Bjarn. 33; urðu-a it glíkir | þeim Gunnari, Gh. 3; glík skulu gjöld gjöfum, Hm. 45; Baldri glíkan bur, Ls.; but the vellum MSS. use both forms, though glík is more freq. in the older, líkr in the later; sometimes false readings arose, e.g. ólíkt (unlike) hafa gört þeir menn, Bs. i. 140, where the sense requires glíkt, but the lower part of the g having been obliterated, the transcriber read it as o; or Fs. 22, where ugglikt (suspicious) yields no meaning, and is to be read úglíkt (different, quite another thing): [Ulf. galeiks = GREEK: A. S. gelîc; Engl. alike, like; O. H. G. glîk; mod. Germ. gleich; Swed. lik; Dan. lig] :-- like, alike; with dat., sonr er feðr glíkari en dóttir, Eluc. 10; annarr atburðr varð enn þessum glíkr, Bs. i. 346; ekki því grjóti glíkt öðru er þar er, Eg. 142; því glíkt, as adv. such-like, in like manner, Post. 686 C. 2; lifði því líkara sem hann væri ílldýri, Ísl. ii. 481; fríðr sýnum ok mjök líkr föður sínum, Fms. i. 14, x. 265; ok er Kári öngum manni líkr, K. has no match, Nj. 265; skal ek eigi göra þik þeim líkastan er þú vill líkastr vera en þat er Óðinn, Sturl. i. 101; þat þótti mér líkara harmi en skaða, Ld. 126; landi líkari en fiski, Sks. 139; þá munu þit verða Guði lík, 503; svá sem þeir menn verða líkastir er tvíburar eru, Rb. 100; hnot eða myl, eða líkt, or the like, Edda 109; líkt ok ekki, like nothing, Gullþ. 54; er ok eigi líkt (i.e. it is beyond comparison) hvárt sannari er sú saga, eðr hin, Fms. viii. 1; cp. ok er þat úglíkt hvárt þú ferr í lofi mínu, eðr ...,