This is page cv_b0576. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
576 SNORRI -- SNYÐJA.
ok snorum hennar tveim ... hvártveggi sn&aolig;r hennar, ... sn&aolig;r sína Orpham, ... af þinni sn&aolig;r, Stj. 420, 421, 426. Snorri, or better Snori, a pr. name, see snerrir, Eb. Snorrungar, m. pl. the descendants of Snorri the Priest, Sturl. i. 55, ii. 82. SNOTR, adj., the r is radical, fem, snotr, neut. snotrt; [Ulf. snotrs = GREEK; A.S. snotor = sapiens] :-- wise, a word noticeable for its use in the old Hm. (where it is used of the 'wise' man, ú-snotr of the 'fool'), Gr. GREEK, Lat. sapiens, cp. Hebr. CDH ; ok með snotrum sitr, Hm. 5; snotrs manns hjarta, 54; til snotr, 55; hveim snotrum manni, 94; ó-snotr maðr, 23-26, 78, 160; meðal-snotr, 53-55; al-snotr, all-wise, 54; ráð-s., 63; otherwise of rare occurrence in old writers, snotr kona, Edda; ef hann vill snotr heita, Sks. 317; ósnotr, 449; Sturl. iii. 241, -- lögðu menn á þat eigi fullan trúnað er hann sagði, þvíat Björn var nokkut snotr (ú-snotr?) ok svá nokkut grályndr kallaðr -- is a dubious passage and prob. corrupt. II. in mod. usage snotr means neat, handsome; það er snoturt, hann er snotr. snotra, að, to make wise; seint er afglapa at snotra, Fas. iii. 585. Snotra, u, f. the name of one of the minor goddesses, Edda. 2. as appell., in húsa-snotra, 'house-neat,' see hús. snotr-ligr, adj. (-liga, adv.), clever; mæla sannara eðr snotrligra, Valla L. 206. snókr, m. [Dan. snog], a snake; see snákr: a nickname, Sturl. iii. Snóks-dalr, a local name in Icel., from the pr. name. snópa, pres. snópir, to idle about dismally (destitute and hapless); sitr ok snópir, Hm. 32; snópa snauðr, Fas. iii. 12 (in a verse); so in the mod. phrase, snópa úti í kulda. snót, f. [snotr], a gentlewoman, Edda 109; snótar úlfr, the 'lady's wolf,' i.e. Loki, who carried off the goddess Idun, Haustl.; snótum öllum, opp. to jörlum öllum, Gh. 21, Rm.; the word is poët., and in prose only ironical, þessar snótir, these dames, Al. 153. snubba, að, [Old Engl. snybbe; Engl. to snub], to snub, chide. Stj. 423; hón frúin snubbaði hann, Karl. 53; s. e-n um e-t, Mar.; hence mod. snupra, q.v. snubban, f. a snub, chiding, Mar. snubbu-ligr, adj.; s. orð, snubbing words, Mar. Snubbóttr, adj. snubbed, nipped, the pointed end being cut off; það er snubbótt fyrir endan. snudda, að, = snuðra; s. eptir e-u. snuðra, að, (snoðra, Finnb. 214), to snuff, scent, like a dog, Vd. 126 old Ed.; hann ferr ok snoðrar um hvern stein, Finnb. l.c. snugga, pres. snuggir, defect. in other forms, [Swed. snugga = Icel. sníkja] :-- to hanker after; snæliga snuggir kváðu Finnar, it snuffs of snow, quoth the Finns, Fms. vii. 2O; horfa ok snugga heljar til, to throw a hankering look towards Hel, Skm. 27; Judæi skyldi eigi þurfa til þess at snugga, at nokkurn tím komi undir þá konungdómrinn, they need not hanker after that, Stj. (MS.) snugg-íllr, adj. dismal; var heldr snuggíllt veðr, chilly weather, Grett. 111 A. snupra, að, to snub, chide a child; and snuprur, f. pl. chidings. snurða, u, f. a knot in hard-twisted thread = Dan. en kurre paa traaden. snus, f., see snös. SNÚA, pres. sný, snýr (snýrðu), snýr; plur. snúm, snúit, snúa: pret. snöri, sneri (also spelt sneyri); subj. snöri and sneri: imperat. snú, snúðú: part. snúinn: [Ulf. sniwan; Dan. snoe.] A. To turn, with dat.; sný ek hennar öllum sefa, Hm. 162; ek fékk snúit mínum hesti, Fms. ix. 382; himininn snýr sólu frá austri til vestrs. Rb. 474; hón lét hann mala ok s. kvern, Fas. ii. 377; þeir snúa skipum sínum ok láta framstafna horfa frá landi, Fms. xi. 101; Baglar vildu snúa Rauðsúðinni, viii. 378; hann hafði snúit út skinnunum, vii. 34; snýr jarl þangat herinum, Nj. 127; komask fyrir þá ok snúa þeim aptr, Al. 30: snúa umb öllu því er í er húsinu, Greg. 33; um snýr þú (to turn up and down) öllum sæmdunum, Ölk. 37; snúa sínu ráði áleiðis með sæmd, to proceed well, take a good turn, Fms. vii. 21; mikit (better miklu) þótti mér þeir þá hafa snúit til leiðar, Edda i. 52; s. máli til sættar, Fms. x. 413; þá snýrðu öllum vanda á hendr mér, Nj. 215; sný ek þessu niði á hönd Eiríki, Eg. 389; at öngri hefnd sé til hans snúit, Nj. 266; snúa vináttu sinni til e-s, Fms. x. 51; s. úfriði á hendr e-m, to turn upon a person, begin hostilities, ix. 436; s. e-m til samþykkis við sik, vii. 307; snúa at brullaupi, to prepare for, Ld. 70, Fms. x. 105; s. til seyðis, Edda; nú skiptir miklu hversu þú vilt til snúa, what turn wilt thon take? Gísl. 58; snúa aptr ferð sinni, to turn back, Fms. vi. 89. 2. to turn on a journey; göra þá ráð sitt, hvert hann sneyri (subj.) þaðan, ... snéri konungr þá með þat lið austr, Fms. v. 24: snúa aptr, to turn back; þeir snéru aptr til Kvenlands, Eg. 59, Fms. vii. 289, viii. 378; at þeir snöri (subj.) heimleiðis ... vildu þeir við þetta heim snúa, Rb. 261; sneyru þau suðr, Landn. 77; skipin snéru hér ok hvar undir nesit, Fms. ix. 314; snöri hann þá frá, Stj. 401; þá snéru þeir undan, drew back, Fms. ix. 216; snúm at þeim, let us turn upon them, Nj. 245; snéri hann þá í móti honum, 8; hann snýr í móti honum, 125; sólin snýr um jörðina, turns (passes) round the earth, Rb. 488. 3. to change, alter; hann snéri siðan namni sínu, Fms. ix. 272; nú skulu vit snúa vísum þeim er mest eru ákveðin orð, v. 173; s. skapi sínu, Fas. i. 339; snúa þingboði í herör, Hkr. i. 270: sneri hón því í villu er hann hafði mælt, Nj. 161; sneri hann manns-líki á sik, 623. 35: to turn, translate, snúa Látinu-bréfinu í Norrænu, Bs. i. (Laur. S.); Rodbert ábóti sneri ok Hakon konungr ... lét snúa þessi Norrænu-bók, El; snúa þeim lögum í Norrænu. K.Á. 122; s. ór Franzeizu í Norrænu, Art. II. to turn, twist, absol.; fá, mér leppa tvá ór hári-þínu, ok snúit þit móðir mín saman til boga-strengs mér, Nj. 114: with, acc., lét hann snúa hinu ramligustu blýbönd, Fb. i. 564; vóru snúin þar fyrir speld, a shutter for the window, Nj. 114; var vöndr snúinn í hár þeim, Fms. xi. 147; snúa e-n undir, to throw down by a turn or twist, in wrestling, 656 B. 9: so also, snúa e-n niðr, to throw down, Stj. 346; harð-snúinn, hard-twisted; margsnúinn, many-twisted, cp. snúðr, snúðigr; snúa vélar ok svik, to twist, contrive, Sks. 349. III. impers. it is turned; þá. snéri um sæti því, it was upset, Sks. 110 B: acc., þá snéri um höll konungsins ok öll önnur hús, 648 B, less correct; henni snýr frá austri til vestrs, Rb. 480; snéri þá mannfalli í lið Kirjála, Eg. 59; sneri mannfalli á hendr Ribbungum, Fms. ix. 313; brátt sneri fjárhaginum fyrir Teiti, Sturl. i. 131 C; ef konur hengja klæði út ... en ef um snýr, if they be turned up and down, N.G.L. i. 349. B. Reflex. to turn oneself; hafði Gunnarr snúizk í hauginum, Nj. 118; snerisk hann á hæli, 253; allir Þrændir snérusk til hans, Fms. i. 55. 2. snérisk hann suðr aptr, he returned, Fms. xi. 417; snýsk Jörmungandr í jötunmóði, Vsp.: en þegar eptir snýsk fram Viðarr, W. comes forth, Edda i. 192; snerisk sá maðr fyrir honum inn í höllina, wheeled round into the hall, Edda 34; snúask undan, Nj. 129; snúask at e-m, í móti e-m, við e-m, to turn upon, face about, to meet an attack or the like, 84, 115, 129. Eg. 380, 583, passim: snúask um, to turn up and down; snýsk jörðin um fyrir sjónum þeirra. Fms. i. 9; snúask í hring, to spin round, rotate, Rb. 100; svá snerisk (it turned out so) at þér kómusk í engan lífs-háska, Eg. 45; þá snýsk veðrátta á inn hægra veg, Rb. 100; vatnið snýsk til loptsins svá, sem þat þynnisk, Stj.; þó er líkast hann snúisk til várrar ættar um vinfengit, Nj. 38; snúask til leiðar, to turn towards the right, Fms. vii. 136; snúask til hlýðni við e-n, i. 232; þú neitaðir Guði ok snérisk aptr (returnest to sin), ... þú tókt við skírn ok snérisk til Guðs, Hom. 151: vér snörumk frá Skapara órum, turned away from our Maker, Greg. 38; at þeir snúisk ok fram heilsu anda sinna, 623. 26; snérisk allr lyðr í sút ok sorg, Stj.: pass., snúask um, s. niðr, he turned up and down, Sks. 110 B. II. part., for snúandi, Bs. i. 139, l. 28, read suiuandi, i.e. svífandi. 2. past part. snúinn, turning to, bent on; snúinn til fégirni, Fms. v. 35; snúinn til vináttu við e-n, xi. 350; lýðr s. Guði til handa, 656 B. 8; konungr var mjök snúinn á þat at sigla til Írlands, enn menn hans löttu, Fms. x. 142, v.l. snúan-ligr, adj. that can be turned, Stj. 40. snúðga, að, prop. to 'twist,' win, gain; at ek snúðgaða honum margan mann. 625. 27. snúðigr, adj., contr. snúðga, [A.S. snúd = quick, agile], twirling, wheeling; snúðga steini, Gs. 4, 12. 2. neut., in the phrase, ganga snúðigt, to walk at a swinging pace, Ld. 62, 148, Valla L. 212, Fas. ii. 558, Fbr. 115; fara snúðigt, id., Nj. 100. snúðr, m. [snúa; Scot. snood], a twift, twirl; það er harðr snúðr, linr snúðr; þeir knýttu saman ok görðu snúða (v.l. snýð = snúð) á endunum, and twirled it into a clew at the ends, Fms. iv. 335 (noða, i.e. hnoða (q.v.), Ó.H. l.c.) 2. the head-piece of a spindle (snælda); á snældu er snúðr og hnokki, Hallgr.; hence the allit. phrase, snúðr ok snælda, N.G.L. i. 92: the allit. phrase, hann vill hafa nokkuð fyrir snúð sinn og snældu, he will get something for his twirl and distaff, i.e. some return, see the legend Ísl. Þjóðs. ii. 508. II. profit, gain, for spinning and twisting betoken wealth and gain; hvern snúð sjá þeir sinn í þvi? Sks. 251; hvat snúð (dat.), 266 B; til snúðar ok ávaxtar, Ó.T. 36; þat er lítið til snúðar, a small profit, 655 xi. 3; ráð er slikt til snúðar, Bjarn. (in a verse); fé-snúðr, money-making, Band.; þat er minn snúðr, that is my gain, 'tis a good turn for me, Fms. vi. (in a verse). snúðu-liga, adv. quickly, Hom. 120. snúin-brók, f. 'twisted-tartan.' a nickname of a lady, Eandn.: snúin-brúni, a, m. 'twirl-eyelash,' a nickname, Sturl. snúna, að, to turn; hve mun æfi s. mér, what turn will my life take? Skv. 1. 6; e-m snúnar e-t, to succeed, Ó.H. (in a verse); hversu snúnuðu yðr konur yðrar, how did your wives comfort you? Hbl. 16. snúnaðr, m. a good turn, windfall, gain, Vellekla. snúning, f. a turning, rotation, Rb. 480: in mod. usage masc. snúningr, (freq.) snúra, u, f. a lace, from Germ. schnur. snyðja, snyð, snuddi, a def. verb; [A.S. snyðjan; Ivar Aasen snydia; Engl. sniff] :-- perh. prop. to go sniffing, a metaphor from hounds; hann fór snyðjandi at leita Þórólfs, he went sniffing in search of Th., Fs. 50. 2. metaph., láta snekkjur snyðja, Edda (Ht.); ek lét (skip) snyðja ór Sogni, Fas. ii. 72 (in a verse); láta sverð snyðja í ben, Ísl. ii. 362 (in a verse); veglig flaust snuddu víða, Fms. x. (in a verse); slög