This is page cv_b0544. Please don't edit above this dashed line. Thank you!
-----------------------------------------------------------------------------
skel-þunnr, adj. 'shell-thin,' thin as a shell, of an edge, Eg. (in a verse), freq. in mod. usage.
ske-maðr, see skímaðr, Fb. i. 448 (see skí).
skemill, m. [Engl. shambles; Scot. skamyll, a bench; Dan. skammel = a foot-stool] :-- prop. a bench, whence a foot-stool; see fót-skemill.
skemma, u, f. [prop. from skamr = short], a small detached building in an ancient dwelling, for sleeping in or for a lady's bower; hann átti eina litla skemmu ok svaf hann þar jafnan, Fær. 259; þau vóru öll í svefni í skemmu einni, Gísl. 7. Ísl. ii. 38; sá hann Steingerði sitja í skemmu einni, Korm. 228; skemmu-búr, a bower, Eg. 560; skemmu-dyrr, -gluggr, -hurð, -veggr, Fms. ii. 125, iii. 67, iv. 335, Fær. 144, Fas. i. 197; skemmu-seta, sitting in a skemma, of ladies, iii. 68, Fms. ii. 90. 2. in mod. usage, a store-house used for keeping things in, an out-house; í skemmu þrettán dýnur ok tuttugu, átján skinn-beðir, hálfr fjórði tugr hæginda, Dipl. iii. 4. skemmu-mær, f. a chamber-maid, Fas. i. 193.
SKEMMA, d, [skömm, skamm], to put to shame, Sks. 702, Barl. 54, 55, 125, 146. 2. reflex. to blush, Barl. 36, v.l.; skernmask naktra líma, Sks. 534, 549. II. [skamr], to shorten; skemma svá samstöfur at göra eina ór tveim (i.e. by contraction), Edda i. 610; vél (common Engl. to skimp) skar aptan ok skemdi fjaðrar, Gsp.; skulu þeir af kili höggva, ok s. svá skip þeirra ... göra eigi skemra en ..., N.G.L. i. 99; s. líf sitt, Al. 43; þá er tveir eru skemdir, degi hvárr, shortened each by a day, Rb. 526: impers., en er dag tók at skemma, Fms. i. 67; er nótt dimmaðisk en dagr skemdisk, Fb. i. 71, Sks. 230. 2. to damage, spoil; skemma vápn manna, Al. 168; eigi er enn öllu skemt, Band. 39 new Ed.; vera skemdr, to be hurt, Bs. i. 287; ó-skemdr, unhurt, unscathed, id.: freq. in mod. usage, skemdu það ekki, þú hefir skemt það, thou hast spoiled it; or also, það er skemt, it is damaged, in a bad condition.
skemmd, f. shame, disgrace, Barl. 115, 129, Ver. 5, 26, MS. 655 v. 1, 623. 31, Rb. 382; þola þeim allar skemmdir, Anecd. 12; skemmdar auki, Boll. 354; skemmdar-orð, -verk, -víg, a villainous word, deed, slaughter, Fms. vi. 33, N.G.L. ii. 49; skemmdar fullr, disgraceful, 623. 6, Fms. ii. 47, Fb. i. 512; skemmdar-lauss, without disgrace, Al. 48: neut., Hom, 111: without hurt, unscathed, Rd. 247; skemmdar-maðr, a villain, Fms. vi. 32, D.N. iv. 228.
skemmi, f. shame, = skemmd, Hom. 17.
skemmi-liga, adv. shamefully, Fas. iii. 143.
skemmi-ligr, adj. shameful, Háv. 45.
skemmingr, m. a kind of seal, the smallest species, Sks. 177: as a nickname, Sturl.
skemr, adv. compar., superl. skemst, [from skamr], shorter: of space, þeir sögðu at konungr hefði skemr farit en líkligt þætti til Oslóar, Fms. ix. 529: er skemr hefir búit í því héraði, Grág. i. 423; lifa skemr, Al. 15; alldri s. en þrjár nætr, Rb. 566; hann lifði skemst þeirra bræðra, Ó.H. 92; á einum degi, ok láta sem skemst á meðal, Grág. ii. 124. 2. of time, lengr eða skemr, for a longer or shorter time, Finnb. 328; at hann væri þar lengr enn skemr, the longer the better, Ld. 162, Al. 105; hvárt sem þeir töluðu lengr eða skemr, Fms. i. 80; hirði ek alldri hvárt þú verr þik lengr eða skemr, Nj. 116.
skemt, f. [Dan. skjemt], an amusement, = skemtan, Pass. 21. 2.
SKEMTA, t, but að, Fms. x. 226, 281, [prop. from skamr = to shorten] :-- to amuse, entertain, with dat. of pers.; skemta sér, to amuse oneself, play, Nj. 129; þeir drukku ok skemmtuðu sér, Fms. x. 281; skemtaði hann sér á hverjum degi, 226; hón gékk um gólf ok skemti sér, Eg. 48; vér erum kátir ok skemtum oss, Fms. viii. 354. 357 :-- so also of other persons, sveinn þeirra er inni, ok skemtir þeim, Ísl. ii. 348; þótti ok vel skemt, a good entertainment, Fms. viii. 207. II. esp. to entertain people at meetings or festivals with story-telling or songs; Björn skemtir vísum þeim, er ..., Bjarn. 46; frá því er nokkut sagt hverju skemt var, i.e. what the entertainment was, Sturl. i. 23; þessi saga var skemt Sverri konungi, this story was to amuse king Sverri, id. 2. absol. to amuse, entertain people; þat er eigi, segir konungr, þvíat vetr-gestr þinn skemtir vel ... en er konungr var í sæng kominn, skemti Stúfr ok kvað flokk einn, konungr vakti lengi, en Stúfr skemti, ... hverjum skaltú s. með drápunum þínum? Fms. vi. 391; hann kvaðsk kunna nokkurar sögur. Konungr mælti, þú skalt vera með hirð minni í vetr ok s. ávallt, ... þat er ætlan mín at nú muni uppi sögur þínar, þvíat þú hefir jafnan skemt, 355; ok er menn lögðusk til svefns, þá spurði stafnbúi konungs hverr s. skyldi... Sturla inn Íslenzki, viltú skemta? ... segir hann þá Huldarsögu, Sturl. iii. 304; þar var Skíði af skötnum kenndr, ok skemti af ferðum sínum, he gave amusement by telling of his journey, Skíða R. 19; skemtask með skrök-sögur, H.E. i. 584.
skemtan (skemtun), f. an entertainment, Edda 25; hafa s. af e-u, to amuse oneself with a thing, Eg. 232; at henni þætti s. at tala við Óláf, Ld. 72; at þú eigir fá skemtanar daga (days of joy) héðan í frá, 154;skemtanar-ganga, a pleasure-walk, promenade, Sks. 371; skemtanar líf, a life of pleasure, 619; hafa skemtanar ræður, to have a chat, Fms. vii. 119. II. amusement, entertainment, by story-telling or the like; þat var eitt sinn at þeir áttu hesta-þing, þá var Þórðr beðinn skemtanar, en hann tók því ekki fjarri, en þat var upphaf at hann kvað vísur þær er hann kallaði Daggeisla-vísur, ... Björu hlýddi skemtan hit bezta ..., Bjarn. 46; hvárr þeirra kvað allt þat er hann hafði kveðit um annan var sú s. sum ein áheyrilig, 56, Fms. vi. 391; ok má þá sitja skömmum við at hlýða skemtaninni, 355; tóku menn þá umtal mikit um skemtanina, id., cp. Sturl. passim; kvað vill Skíði húsgangs-maðr, hafa fyrir s. sína? Skíða R. 22; sagna-s., story-telling, see saga. skemtunar-samligr, adj. amusing, Sks. 379.
skemtan-ligr, adj. amusing, pleasant, Sks. 379.
skemti-liga, adv. amusingly, pleasantly; segja frá vel ok s., to tell a story well and pleasantly, Fbr. 146; svá sem skemtiligast, Mar.
skemti-ligr, adj. amusing, interesting, pleasant, Fms. ii. 22, vi. 350, Ísl. ii. 212, Stj. 91; ó-skemtiligr, dull, uninteresting.
skenking, f. the serving drink at the table; því næst kómu inn sendingar (dishes), þar næst skenkingar, Ó.H. 86; ekki starf skulu þeir hafa fyrir s. um Jól, N.G.L. ii. 447. 2. a present, Germ. geschenk.
SKENKJA, t, [Dan. skjœnke; Germ. schenken, einschenken], to serve drink, fill one's cup, often with dat. of pers.; Orkn. 216; hann skenkti honum með fríðu horni búnu, Fms. iv. 49; drekka silfri skenkt it fagra vín, Edda (H.); Freyja fór þá at s. honum ..., eða hví Freyja skal s. honum sem at gildi Ása, Edda 57; s. mjöð, 76; þann mann er þar hafði skenkt um kveldit, Eg. 557; s. drykk, Flóv. 12; öll minni þau er bændr skenktu, Fms. i. 37; at hann skyldi s. sjálfum honum, Stj. 201; hann lét standa fyrir borði sínu skutil-sveina at s. sér með borðkerum, Fms. vi. 442, N.G.L. ii. 447: to give drink, skenkta ek þyrstanda, Sks. 632: mod., skenkja kaffé, to give one a cup of coffee. II. to make presents, mod.
skenkjari, a, m. a cup-bearer, Stj. 200, 571, N.G.L. ii. 413, 415, 447, Sturl. iii. 182.
skenkr, m., pl. skenkir, the serving of drink at a meal; ok er menn höfðu matask um hríð kom iunar skenkr, Sturl. iii. 182 C. II. [Germ. geschenk; Dan. skjenk], a present, mod.
SKEPJA, skapði, see skapa.
skepna, u, f. [skapa; Dan. skabning], a shape, form; með hverigri skepnu sem er, K.Þ.K. (begin.); eptir réttri skepnu, Fms. v. 347, Hom. 115. 2. fate, destiny (Dan. skjebne), MS. 4. 8 (but rare). II. a created thing, creature; sá Guð at þetta var allt saman góð skepna, Stj. 15; hann greindi skepnuna í tvær greinir, Rb. 78; Dróttinn Guð sá er allri skepnu stýrir, 623. 25, Lil. 6; alla skepnuna, ... öll sýnilig skepna, Stj. 29, 30; englar ... er æztir váru allrar Guðs skepnu, 656 C. i; skepnu en eigi skapara, Ver. 47; Guð skóp allar skepnur senn, Rb. 78; góð skepna, 677. 10; á enni sömu skepnu gékk Pétr þurrum fótum, of the sea, Greg. 58: compd., skepnu-dagr, the day of creation, Ver. 7. 2. in mod. usage esp. cattle, livestock; fara vel með skepnurnar, engin lifandi skepna; skepnu-laus, without livestock; skepnu-höld, the keeping of livestock, and so on.
skeppa, u, f. [Dan. skjeppe; Engl. skip], a measure, bushel, N.G.L. i. 136, ii. 166. v.l. 35, 366, D.N. v. 77.
SKEPTA, t, [skapt]; skepta örvar, to make shafts to arrow-heads, Rm. 25; s. geira, to make spear-shafts, Akv. 37; skepta spjót, Fs. 64, Krók.:-- to furnish with a handle, ramliga skeptar öxar, Gþl. 104: metaph., hann bað hann þá ekki um skepta = skipta, he begged him not to meddle, Fms. viii. 27.
skepta, u, f. a shaft, = skeptiflétta, Fms. x. 357. II. in einskepta, fer-s. (q.v.), from a weaver's rod.
skepti, n. a shaft; tvennar tylptir örva, skefla eðr brodda, N.G.L. i. 201; var skeptið langt at spjótinu, Gísl. 101. COMPDS: skepti-flétta, u, f. a kind of shaft with a cord, Sks. 389, Fms. vi. 77, Ó.H. 217, Hallfred. skepti-smiðr, m. a shaft-maker, Hm. 127. skepti-völr, m. a kind of pike, Hkr. iii. 313. II. a handle; höggva sax af skepti, Grett. (in a verse); kníf-skepti, a knife-handle.
skeptingr, m. a kind of head-gear, Edda ii. 494.
skeptr, part. shafted, of arrows, spears; skeptar örvar, dörr álmi skept, Lex. Poët.; auð-skept spjör, Ad.
SKER, n., gen. pl. skerja, dat. skerjum; [Dan. skjœr; Swed. skär; Engl. skerry] :-- a skerry, an isolated rock in the sea; í hólma eðr í sker, Grág. ii. 131; upp á skerit, Fær. 171; til þess er þraut sker öll, Eg. 128, Eb. 12, 236-240, passim; as also in local names, Skerja-fjörðr: for the saying, sigla milli skers ok báru, see sigla; eyði-sker, a desert skerry; blind-sker, a sunken skerry: also in the phrase, að flaska á því skerinu, to split on that rock. skerja-blesi, a nickname, Dropl.
SKERA, sker, pret. skar, pl. skáru; subj. skæri; part. skorinn:
[A.S. sceran; Engl. shear; Germ. scheren; Dan. skjære] :-- to cut;
skera með knífi, klippa með söxum, Str. 9; þeir skáru böndin, Fms. iv.
369; hann skar af nokkum hlut, x. 337; s. tungu ór höfði manni, Grág.
ii. 11; hann skar ór egg-farveginn ór sárinu, Þórð. 54 new Ed.; þann
flekk skera ór með holdi ok blóði, Fms. ii. 188; s. á háls, Nj. 156; skera
ór út ór, to cut sheer through, 244, Fms. i. 217. 2. to slaughter, Gr.
GREEK; skera sauði, kálf, kið, geldinga, Landn. 292, K.Þ.K. 134,
Bs. i. 646, Hkr. i. 170, Sturl. i. 94, Eb. 318; hann skar síðan dilkinn,
þess iðraðisk hann mest er hann hafði dilkinn skorit, Grett. 137; þá
höfðu þeir skorit flest allt sauðfé, en einn hrút létu þeir lifa, 148; Þór-