This is page cv_b0528. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
528 SIGHGJÓF -- SIMUL.
sigr-gjöf, f. the granting victory; eða mun Óðinn vilja skjóplask í sigrgjöfinni við mik, Fms. ii. 238: the offering up for victory, ok kalla s. við Dróttinn várn Jesum Krist, Bs. i. 23 (see the context); sigrgjafar-heit, Fms. ii. 238. sigr-goð, n. a god of victory, Fms. xi. 386. sigr-heimr, m. a home of victory, Sól. sigr-helgi, f. rendering of Latin triumphus; kom hátíð sú er Trajanus konungr hélt s. sína, 655 x. 2. sigr-hnoða, n. the 'knob of victory,' part of a sword, Edda (Gl.) sigr-kufl, m. a 'cowl of victory' cp. Germ. glücks-haube. sigr-lauss, adj. deserted by victory, Fas. i. 96, Barl. 163. sigr-leysi, n. lack of victory, Barl. 163, Róm. 278. sigr-lúðr, m. a trumpet of victory, Stj. 360. sigr-mark, n. a token of victory, Fms. i. 136, x. 239 (of the cross, 'in hoc signo vinces'). sigr-mál, n. the prize of victory, Eg. 495. sigr-merki, n. = sigrmark, Niðrst. 3. sigr-minning, f. commemoration of a victory, Hkr. iii. 115. sigr-óp (sigrar-óp, Karl.), n. a shouting of victory, Eg. 296, 298, Fms. viii. 141. sigr-samligr, adj. (-liga, adv.), victorious, Bs. i. 302. sigr-steinn, m. a 'power-stone' of victory, MS. 544. 39, Þiðr. 83. sigr-strangligr, adj. bidding fair for victory, Sturl. i. 27, Fas. iii. 293. sigr-sæli (sigr-sæla, u, f. Sks. 738; sigr-sæld, Fb. i. 236), f. the being victorious, Germ. waffen-glück, Róm. 157, Fær. 101, Fms. i. 214. sigr-sæll, adj. blessed by victory, victorious, Eg. 646, Fms. i. 15;, Al. 97; s. í málum, Nj. 224; inn Sigrsæli, the Victorious, the Conqueror, a name of the Swedish king Eric from his conquests in the East, Hkr. sigr-vegari, a, m, a conqueror. Fms. viii. 234, Sks. 604. sigr-vegning, f. a victory, 656 B. 7. sigr-verk, n. a victory, Fb. iii. 299. sigr-vænligr, adj. betokening victory, Al. 37. sigr-þjóð, f. the host of victory, of the Einherjar, Hkv. 2. 47. sigr-ör, f. a shaft of victory, Stj. 634. sigra, að, to vanquish, overcome, Eg. 6, Nj. 127, Fms. ii. 307, passim: to surpass, einn lokkr sigraði alla, Hkr. i. 72, Rb. 460, Fms. i. 42. II. reflex. sigrask, to gain a victory; Einarr lagði þegar til orrostu ok sigraðisk, Hkr. i. 105; sigrask í orrostu, Eg. 274; fáir hafa af því sigrask, Nj. 103; þeir sögðu at þeir höfðu opt sigrask (sigrat Ed. less correct) þá er þeir höfðu barizk með minna liði, Fms. i. 42; þeir kváðu Bersa af slysi Kormaks sigrask hafa, Korm. 90: s. á e-m, to gain a victory over, Fms. i. 127, ii. 314, Fær. 75; man ek annat-hvárt sigrask á búöndum eða falla hér elligar, Ó.H. 209: impers., optask sigrask þeim eigi vel er fleiri eru saman, ef menn eru skeleggir til móts, Fær. 8l. 2. pass. to be overcome, Rb. 462 (Latinism). sigran, f. a triumphing, Stj. 243. sigrari, a, m. a victor, Stj. 604 B. sig-tívar, m. pl. the gods of victory, Vsp., Akv., Ls. 1. sig-tóptir, f. pl. the homes of victory, Vsp. 61. sigur-verk, n. [Germ. zeiger], a clock. Sig-yn, f., gen. Sig-ynjar, the name of a goddess, the wife of Loki, Vsp., Edda; hence the female name Signý, Landn. SIK, acc. of the reflex. pron. (cp. sér, sín), also often spelt sek, esp. in Norse vellums and Grág. i. 50, 114, ii. 240, 241, etc., Js. 17, 20, Sks. 276 B, the later form sig :-- Lat. se, self; ef þat drekkr sik sjálft, Gþl. 504; þeir hvíldu sik þar, Eg. 586; Gunnarr verr sik þar til er hann féll af mæði, Nj. 116; nú er at verja sik, 83; konungr tók stór gjöld af þeim er honum þóttu í sökum við sik, Eg. 589. 2. referring to the object in the sentence; Kári bað Björn hafa sik (viz. Björn) ekki frammi, Nj. 261. II. for the use of sik to form reflexive verbs, as a suffixed -sk, see ek (B) and Gramm. p. xxvi. sikill, m. [for. word], a shekel, Stj., taken from the Bible. siklan, f., medic. flowing of the spittle, Lækn. 475. siklatun, n. [for. word], a kind of stuff, Karl. 286, 318, Fas. iii. 359. Sikl-ey, f., thus in old rhymes Sikl-ey, miklu, (later Sikiley), Sicily, Fms. vi-x. siklingr, m. a king, poët,; Sigarr þaðan eru komnir Siklingar, Edda 105, Ýt. 1, Skv. 1. 33, Hkv. 2. 22, Lex. Poët., and freq. in the mod. Rímur; sikling dáinn syrgir her | saknar lengi frúin, Núm. 20. 58. sikta or sigta, að, to sift. II. to take sight, take aim with a gun (Dan. sigte), Bs. ii. 349. sikul-görð, f. a girdle, something (uncertain what) belonging to an ancient ship, Edda (Gl.); it also occurs in a poem on king Canute, who is called sveigir sikulgjarðar, the bender of the s., Edda (in a verse). SILFR, n., provinc. Icel. also silbr, Fb. ii. 247; [Goth. silubr; Hel. silubar; O.H.G. silbar; Germ. silber; Engl. silver; Scot. siller; Dan. sölv; Swed. silfuer] :-- silver, Al. 21, 116, Fms. i. 15, ii. 76, vi. 216, Grág. i. 500, Eg. 278: when used as payment distinction is made between lög-silfr (q.v.), standard silver, Grág.; gang-s. (q.v.), current silver; brennt s., burnt, purified silver, K.Þ.K. 172; skírt s., pure silver, Fb. ii. 300, MS. 732. 16; and blá-s. (q.v.), blue, i.e. bad silver (blá-silfr had only the third part value of skírt silfr, 732. 16); bleikt s., Grág. ii. 192; grá-s., grey silver, brass; hence the phrase, bera sem gull af grá-silfri, to surpass as gold does grey silver, Gkv. 2. 2; so also in the saying, elda grátt silfr, Eb. 290, Fb. i. 522 (see elda): of coined silver, þá var mönnum gefinn máli, þat silfr var kallat Haralds-slátta, þat var meiri hluti koparr, Fms. vi. 243. II. as a nickname, silfri, silfra, Vd., Vápn. 12; whence Silfra-staðir, Silfr-toppr (or Silfrin-toppr), 'Silver-forelock,' Silver-top, the name of a mythical horse, Gm. B. Used in compds to denote a thing made of silver; silfr-ampli, -ausa, -bolli, -buðkr, -diskr, -kalkr (-kaleikr), -ker, -munnlaug, -skál ..., a jug, scoop, bowl, box, plate, chalice, vessel, basin ..., of silver, Dipl. v. 18, Hkr. i. 50, ii. 221, Fms. iii. 177, 194, Vm. 56, 63, 95, Js. 78; silfr-spánn, a silver spoon, Bs. i. 874, Vm. 58, 109, Dipl, iii. 4; silfr-baugr, a silver ring, Glúm. 388; silfr-belti, a silver belt, Ld. 284, Nj. 24, Vm. 129; silfr-borð, a desk of silver, Fas. iii. 670; silfr-stíll, a silver pencil, D.N. iv. 233; silfr-flyngja, a silver clasp, Vm. 34; silfr-spöng, a silver clasp, B.K. 83; silfr-búnaðr, silver ornaments, Pm. 90; silfr-sylgja, a silver brooch, Bs.; silfr-festr, a silver chain. Fas. iii. 273, Vm. 109; silfr-þráðr, silver-wire, Dipl. iii. 4; silfr-hadda, a silver handle, Fms. vi. 184; silfr-hólkr, a silver knob to a stick, Ó.H.; silfr-horn, a drinking-horn of silver, Fas. i. 90; silfr-hringr, a silver ring, Fms. iv. 76, Ld. 274; silfr-rós, a silver rosary(?), Vm. 58, 109, Dipl. v. 18, Bs. i. 874; silfr-kross, a silver cross, Vm. 2; silfr-lok, a silver lid, 58; silfr-skeið, a silver spoon, D.N. ii. 627; silfr-men, a silver necklace, Nj. 256; silfr-penningr, a silver penny, Fms. i. 1, Stj., Rb. 508; silfr-vápn, a silver weapon, Fas. ii. 178; silfr-hella, a plate of silver, D.N.; silfr-beisl, a silver bit, Flóv. 26. II. silfr-skrín, -hirzla, -kista, -kistill, a shrine, chest, box for keeping silver, Jm. 10, Am. 90, Karl. 13, Eg. 766. C. PROPER COMPDS: silfr-berg, n. silver ore, Stj. 85. silfr-búinn, part. silver-mounted, Fms. viii. 194, Vm. 9, 119. silfr-drjúgr, adj. well stocked with silver, money, Eb. 40. silfr-eyrir, m. a silver ounce, D.N. ii. 45. silfr-fátt, n. adj. lacking silver, Eg. 394. Finnb. 254. silfr-gangr, m. a silver standard, Grág. i. 500, Rétt. 5. 10. silfr-hvítr, adj. silver-white, Karl. 306. silfr-lagðr, part. inlaid with silver, Þiðr. 106. silfr-ligr, adj. silvery, Sks. 39, MS. 655 xiv. B. 1. silfr-merktr, adj. = silfrmetinn, Fms. viii. 270. silfr-metinn, part. valued in silver; s. eyrir, Fms. vii. 300. silfr-ofinn, part. woven with silver, Þjal. silfr-rekinn, part. = silfrbúinn, Ísl. ii. 231, Nj. 224. silfr-slátta, u, f. silver coinage, N.G.L. ii. 242, H.E. i. 394. silfr-smiðr, m. a silversmith, Fms. xi. 427, Stj. 641. silfr-smíð, f. silver-work, Stj. sili, a, m. = seli (q.v.), a strap belonging to harness; vagn festr við ok eða sila, Al. 19; söðull eða sili, Gþl. 117; festi eða sila, beisl eðr tauma, 359 A; hross, ok hefir sila nokkurn um hálsinn, Thom. 359. SILKI, n. [from Lat. sericum], silk, Rm. 31; hárit fagrt sem silki, Nj. 2, Orkn. (in a verse); rautt s., Bær. 19: a nickname, silki-auga, silki-skegg, Nj., Fms. B. As adjective, made of silk, silken; silki-band, silki-dregill, a silk-ribbon, Fms. iv. 110, xi. 2, Edda 20; silki-blaka, a silken veil, Fas. iii. 336; silki-bleikr, 'silk-bleak,' light-coloured, flaxen; hárit silkibleikt, Fms. vii. 55; fjögur merhross silkibleik, Fas. iii. 39; silki-borða or -borði, a silken brim, D.N.; silki-dúkr, a silken napkin, Fms. i. 112, Orkn. 304: = altaris-dúkr, an altar-cloth, Vm. 80, Symb. 26; silki-dýna, a silk-pillow, Karl.; silki-júpr (hjúpr), a silken jacket, Fms. vii. 69, x. 415; silki-hlað, a silk-ribbon worn round the head, Nj. 184, Dipl. iii. 4; silki-húfa, a silk-cap, Fms. ii. 264; silki-hökull, a cope of silk, Vm. 117; silki-klútr, a silk-kerchief, Fas. iii. 266; silki-klæði, silk-cloth, Greg. 22, MS. 623. 20; silki-koddi, a silken pillow, cushion. Fms. ix. 477, Dipl. iii. 4, Vm. 58; silki-kult, a silken quilt, Eb. 258, Mar.; silki-kyrtill, a silken kirtle. Fms. ii. 309, Bær. 4; silki-merki, a banner cf silk, belonging to church furniture, Jm. 10; silki-möttull, a silk-mantle. Fms. x. 268; silki-parlak, mod. sparlak, a silken bed-cover, D.N.; silki-pell, a silken pall, Str. 3; silki-pungr, a silk-purse, Ám. 42, Dipl. iii. 4; silki-reifar, silken swaddling-clothes, Fagrsk.; silki-ræma, a silken, ribbon, Edda 19; a silken garter, Fms. iv. 110, Hkr. ii. 105, Bjarn. 64; süki-saumaðr, embroidered with silk, Dipl, vi. 440, Vm. 46, Pm. 12; silki-síma, a silken cord, Lex. Poët.; silki-serkr, a silken sark, Fms. iii. 125, ix. 477; silki-skaut, a 'silken-sheet,' napkin, D.N.; silki-skyrta, a silken shirt, Fms. x. 383, Fs. 6; silki-slæður, a silken gown, Fg. 702, silken scarf(?), Nj. 190; suki-strengr, a silken cord, Karl. 42; silki-sæng, a silken bed, Fas. i. 508; silki-treyja, a silken jacket, Fms. xi. 271, Nj. 125, Skíða R. 186; silki-þráðr, a silk-thread, Fas. i. 508, Stj. 191; silki-ver, a silken case, D.N., Mag. silungr, m., better sílungr, spelt sijlungr in Run. Gramm. Ísland.; [silung and svilung = young salmon, Ivar Aasen] :-- a trout, Edda (Gl.), Bs. ii. 173, freq. in mod. usage; silunga-net, -kista, -stöng, -veiði, Eggert Itin. p. 595. simfon, m.(?), [Lat. symphonia], a kind of instrument, a symphony, Str., Fas. iii, Fms. vii. 97. simili, n., Þiðr. 73; similia, u, f., Stj. 118, 621, v.l.; simili-brauð, n., Þiðr. 358; similus-brauð, id., Stj. 293, 560: [from Lat. simila; mid. H.G. semele; Germ. semmel] :-- flour for bread; not used in good Icel. and obsolete. simill, m.(?), Lex. Poët. simir, m. an ox, Edda (Gl.) simul, adv. [Ulf. simle = GREEK; A.S. symle; Hel. simla = semper;, O.H.G. simblun; Lat. semper] :-- ever; this ancient and obsolete word