This is page bt_b0789. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
RECCEND-DÓM - REGN-
reccend-dóm, es; m. Ruling, directing, governance :-- Reccendóm (recen-, other MSS.) regimen, Ælfc. Gr. 9, 12 ; Som. 9, 30. Ús (priests) befæst is seó gýming Godes folces and se recenddóm heora sáwla, L. E. I. 1; Th. ii. 402, 10. Be ðære byrðenne ðæs reccenddómes (reccen-, Cott. MSS.) de pondere regiminis, Past. 3, tit. ; Swt. 33, 4. Recendómes, 17, 7; Swt. 119, 4. Se underféng sáula reccendómes animas suscepit regendas, R. Ben. 14, 11. Rex kyning is gecweden a regendo, ðæt is, fram reccendóme, Ælfc. Gr. 50; Som. 51, 40. Cyninge is nama gesett of sóðum reccendóme, Homl. Th. ii. 318, 33. v. recedóm. recceness, e; f. An interpretation, explanation :-- Sóð reccenise vera interpretatio, Mt. Kmbl. p. 2, 6. reccere, es; m. I. speaker, rhetorician. v. racu, III. II. an, interpreter. v. swefn-reccere. III. a ruler, director :-- Hú se láreów (rector) sceal bión clæ-acute;ne on his móde. Se reccere (rector) sceal bión simle clæ-acute;ne on his geþohte, Past. 13, 1; Swt. 75, 18-19. Se reccere, se ealdormonn, 17, 1; 107, 5, 8. Ðone ealdordóm ðe se reccere for monigra monna þearfe underféhþ, 17, 7; Swt. 119, 6. Offa Mercene reccere, Cod. Dip. B. i. 340, 10. Recceras presbiteri, Wrt. Voc. ii. 67, 14. [O. H. Ger. rechari executor, doctor, assertor.] v. freá-reccere. reced. v. ræced. rece-dóm, es; m. Ruling, governance, guiding :-- Recedóm (recendóm ?) regimen, dominium, Hpt. Gl. 412, 69. réce-leás; adj. Careless, reckless :-- Réccileás prefaricator, Wrt. Voc. ii. 118, 8. Ymb ða gýmene his écre hæ-acute;lo hé wæs tó sæ-acute;ne and tó réceleás erga curam perpetuae suae salvationis nihil omnino studii & industriae gerens, Bd. 3,13; S. 538, 19. Tó hwam wurde ðú swá réceleás ðæra gyfena ðe ic ðé geaf? Wulfst. 258, 13 note. Hié ne wéndon ðætt æ-acute;fre menn sceolden swæ-acute; réceleáse (récce-, Cott. MSS.) weorðan, Past. pref. ; Swt. 5, 23. Ðú wéndest ðæt steórleáse men and réceleáse wæ-acute;ron gesæ-acute;lige nequam homines alque nefarios felices arbitraris, Bt. 5, 3; Fox 14, 1. Se démþ stíðne dóm ðám réceleásum æt ðam æfterran tócyme, Homl. Th. i. 320, 18. Gif hé hwíltídum ðám réceleásum stýrþ, ðonne sceal his steór beón mid lufe gemetegod, ii. 532, 12. [&yogh;iff þatt he wære reckelæs to ringenn hise belles, Orm. 932. Ðe unwreste herde (iners pastor) synegeþ on gemeleste alse he þat is recheles, O. E. Homl. ii. 39, 19. Alle beoð untohene and rechelese hinen, bute &yogh;ef he ham rihte, i. 245, 27. O. H. Ger. ruahha-lós negligens : Ger. ruch-los.] réceleásian; p. ode To be negligent or careless :-- Tó hwon réceleásedest ðú ðære gife ðe ic ðe geaf? Wulfst. 258, 15, [O. H. Ger. ruahhalósón negligere.] réceleáslíce; adv. Negligently, carelessly, without attention :-- Nis ús náwht récceleáslíce tó gehíranne neque neligenter audiendum est, Past. 57, 4; Swt. 439, 31. réceleásness, e; f. Carelessness, negligence :-- Improvidentia, ðaet is réceleásnys, Wulfst. 52, 18. Ongeán ðam wíslícan ræ-acute;de se wiðerræ-acute;da deófol sæ-acute;wþ réceleásnesse, and eác gemacaþ ðæt se man þurh leáse hiwunge déþ swylce hé ræ-acute;dfæst sý, 53, 7. Ic andette mínes módes réceleásnessa Godes beboda, L. Edg. C. 8; Th. ii. 262, 32. réceleást, e; f. Carelessness, negligence, heedlessness :-- Swá hwæs swá his irsung willaþ, ðonne gehét him ðæs his réccelést, Bt. 37, 1; Fox 186, 24. Récelést, Met. 25, 53. Hí for heora slæ-acute;wþe and for gímeléste and for récceléste forléton unwriten ðara monna þeáwas ðe on heora dagum foremæ-acute;roste wæ-acute;ron, Bt. 18, 3; Fox 64, 34. Ðæt hé swá stiére ðæ-acute;m ungeþyldegum irsunga swá hé ðone hnescan þafettere on récceléste ne gebrenge sic ab impatientibus extinguatur ira, ut remissis ac lenibus non crescat negligentia, Past. 60; Swt. 453, 25. [Þurh mannes gémeléste and þurh mannes recheleste, O. E. Homl. ii. 45, 4.] récels, es; n. Incense :-- Him lác brohton ðæt wæs gold récels (récils, Rush.) and myrre (récels, Lind.) obtulerunt ei munera, aurum, tus, et murram, Mt. Kmbl. 2, 11 : Homl. Th. i. 78, 28. Récels thymiama, odoramentum incensi, Hpt. Gl. 442, 1 : incensum, Rtl. 88, 30 : Bt. 38, 2; Fox 196, 32. Roecels, Lk. Skt. Lind. 1, 9. Ic eom on stence strengre ðonne rícels, Exon. Th. 423, 19; Rä. 41, 24. Rícels incensum, Ps. Th. 140, 2. Récilc balsamum, myrra, Rtl. 65, 39, 41 : 68, 30. Ræ-acute;celc (?) thuribulum, 70, 27. Récelces myrrae, 4, 13. Réceles, Jn. Skt. Lind. 19, 39. Genim ðás ylcan wyrte for rýcels (récels, MS. O.), Lchdm. i. 302, 6. [O. E. Homl. recheles : A. R. rechles : Orm. recless : Prompt. Parv. rychellys, richelle thus, incensum : Icel. reykels.] récels-búc, es; m. A vessel for holding incense :-- Rýcelsbúce acerrâ (cf. fæte oððe glédfæte accerrâ, 5, 66 : hec acerra a schyp for censse, i. 230, col. 2), Wrt. Voc. ii. 9, 36. [Perhaps the following should be put here :-- Of ðam æscene ðe is óðre namon hrýgilebúc gecleopad, Chart. Th. 439, 26.] récels-fæt, es; n. A censer :-- Þriéféte rícelsfæt cythropodes, Wrt. Voc. ii. 15, 60. Nim ðín récelsfæt tolle thuribulum, Num. 16, 46. Fýr ofslóh ða óðre ðe offrodon ðone stór ðæ-acute;r hig heóldon ða récelsfatu, 16, 35. [O. E. Homl. rechel-fat : Orm. recle-fatt : Gen. and Ex. recle-fat.] récelsian; p. ode To cense with incense :-- Récelsa hine and séna gelóme, Lchdm. ii. 344, 18. [Cf. Zacharie gede in þe temple mid his rechelfat to rechelende þe alter, O. E. Homl. ii. 133, 36.] récels-reóce (?), an; f. Burning incense :-- On ðone tíman man offrode on ðære ealdan æ-acute;, and mid récelsreócan on ðam temple ðæt weofod georne weorðode, Btwk. 218, 8. recen; adj. I. ready, prompt. v. recenian :-- Mæg sige syllan se ðe symle byþ recon and ræ-acute;dfæst, Wald. 108; Vald. 2, 26. [Cumeð her forð, and beð alle reken, And lereð wel quat he sal speken, Gen. and Ex. 3485. Louerd, ic (Moses) am unreken of wurdes, 2817. My rankor refrayne for þy reken (apt) wordes, Allit. Pms. 60, 756. (See the glossary for other instances. See also rekenli in the same work, and in Sir Gawayne.) O. Frs, rekon (of a road which is clear) : L. Ger. reken. v. Richthofen. Cf. O. Sax. rekón to make ready, set in order.] II. swift, quick (cf. recene) :-- Blác rásetteþ recen reáda líg réðe scríþeþ geond woruld bright and swift rushes the red flame, fierce strides through the world, Exon. Th. 51, 2; Cri. 810. v. full-recen. III. coming swiftly and so causing terror. (? cf. fæ-acute;r and its compounds) :-- God ðe on Ægyptum æðele wundur worhte and recene wundar on ðam Reádan Sæ-acute; Deus qui fecit magnalia in Ægypto, terribilia in Mari Rubro, Ps. Th. 105, 18. recendóm. v. recend-dóm. recene; adv. Quickly, straightway, at once :-- Recene (recone, Lind.) protinus, Mk. Skt. Rush. 1, 29. Hét him recene tó his sunu gangan, Cd. Th. 53, 20; Gen. 864 : 134, 41; Gen. 2228. Ðú nú recene beheald intende, Ps. Th. 29, 1. Recone &l-bar; sóna confestim, Mk. Skt. Rush. 5, 29 : cito, 9, 39 : statim, Lind. 14, 45. Recune (recone, Rush.) continuo, Jn. Skt. 4, 27. Yrn ricene forðan ðe se streám berþ áweg Placidum, Homl. Th. ii, 160, 7 : Cd. Th. 309, 12; Sat. 708. Saga ricene mé hwæ-acute;r seó ród wunige, Elen. Kembl. 1243; El. 623 : 1211; El. 607. Ic ðonne ricene reste syððan, Ps. Th. 54, 6. Ricone, Beo. Th. 5958; B. 2983. Rycene, Ps. Th. 108, 11. Ne sceal næ-acute;fre his torn tó rycene beorn of his breóstum ácýðan, Exon. Th. 293, 7; Wand. 112. Ðæt hé recenust tó þrowunge becóme ad martyrium ocius pervenire, Bd. 1, 7; S. 478, 11. v. recen, recenlíce. recenian; p. ode To arrange, dispose, reckon. [Cristess kinn o modere hallfe be weppmann shollde reccnedd ben, Orm. 2055. Alle sunnen sunderliche ne muhte no mon rikenen, A. R. 210, 7. Him ne poruayþ of his receninge, and wel wot þet rekeni him behoueþ, Ayenb. 19, 6. Reknyn or cowntyn, rekkyn, rekene, computo, Prompt. Parv, 428. O. Frs. rekenia to reckon : O. H. Ger. rehhanón parare, rationem ponere, disponere : cf. Goth. rahnjan.] v. ge-recenian, recen. recenlíce; adv. Quickly, immediately, at once, straightway :-- Eodun hreconlíce (cito) from byrgenne, Mt. Kmbl. Lind. 28, 8. Hreconlíce (ricenlíce, Rush.) protinus, Mk. Skt. Lind. 1, 18. Reconlíce (ricenlíce, Rush.) continuo, 1, 31. Reconlíce (recunlíce, Rush.) protinus, 6, 25. v. recen. recenness, e; f. A narrative, history :-- Recennysse historiae, Hpt. Gl. 474, 30. v. ge-recedness. recettung, e; f. Eructation :-- Recetunge eructantia, Ps. Spl. C. 143, 16 : Ps. Surt. 143, 13. v. rocettan. recu, e; f. Guidance, direction, correction (v. reccan, VII, VII a) :-- Seó (Hilda) gódre rece and hæ-acute;lo intingan þegnade occasionem salutis et correctionis ministravit, Bd. 4, 23 : S. 594, 42. (-)réd(-), rede, réde-stán. v. (-)ræ-acute;d(-), reðe, reád-stán. rédian (?) to furnish, provide :-- Noe ongan Nergende lác ræ-acute;dfæst rédian (MS. reðran. Bouterwek suggests rénian. v. regnian), Cd. Th. 90, 20; Gen. 1498. v. á-rédian. réfa, an; m. A prefect :-- Ðá hét Ualerianus se réfa hí ácwellan, Shrn. 121, 26. v. ge-réfa. réf-land. v. sundor-geréfland. regen-. v. regn-. regn, rén, es; m. Rain :-- Blódig regn and fýren fundiaþ ðás eorþan tó forswylgenne and tó forbærnenne, Blickl. Homl. 93, 3 : 91, 34. Næ-acute;nig reng on ðám stówum ne com, Bd. 4, 13; S. 582, 28. Rén pluvia, Wrt. Voc. i. 52, 43. Fæ-acute;rlíc rén imber, 52, 63. Se rén wearð forboden, Gen. 8, 2. Ðá com rén (regn, Lind.: ræ-acute;gn, Rush.) descendit pluvia, Mt. Kmbl. 7, 25. Næ-acute;nig dæ-acute;l regnes ne ungewidres in cuman ne mæg, Blickl. Homl. 125, 33. Hé áríman mæg rægnas scúran dropena gehwelcne, Cd. Th. 265, 22; Sat. 11. Þurh dropunge deáwes and rénes, Ps. Th. 64, 11. Líget hé tó regne wyrceþ fulgura in pluviam fecit, 134, 7. Mid heofonlícon réne, Bt. 7, 3; Fox 22, 13 : Met. 7, 23. Wilsumne regn wolcen brincgeþ, Ps. Th. 67, 10 : 146, 8 : Cd. Th. 82, 34; Gen. 1372. Rén, Gen. 7, 4 : Met. 7, 14, 21. Ðás windas and ðás regnas syndon ealle his, Blickl. Homl. 51, 20. Regna scúr, Cd. Th. 252, 10; Dan. 576. Nalles wolcnu regnas bæ-acute;ron, 14, 4; Gen. 213. Regnas (rénas, Ps. Spl.), Ps. Th. 104, 28. Ðá ábæd se wítega æt Gode ðæt hé sceolde him rénas forgyfan, Lchdm. iii. 276, 21. [Goth. rign; n. : Icel. regn ; n. : O. Sax. regin, regan : O. Frs. rein : O. H. Ger. regan.] v. morgen-, wæl-regn. regn-, in the compounds regn-heard, -meld, -þeóf, -weard has an intensive force, implies greatness, might. The word occurs as part of many proper names, e.g. Ræ-acute;dwoldes sunu wæs Regeuhere geháten, Bd. 2, 12; S. 515, 10. Some of these e. g. Reginald are still used. [Cf. Goth. raginón to rule; ragineis a ruler, counsellor; ragin ordinance, counsel : Icel. regin; pl. n. (in ancient poems) the gods, the rulers of the universe; forming part of compounds, mighty, great; ragn-, rögn- in proper names : so O. Sax. regin- : O. H. Ger. ragin-, regin- in proper names, v. Grff ii. 384.]